امور بازار

سرمایه گذاران در بازارهای سرمایه می خواهند اطمینان حاصل کنند که قیمت هایی که برای اوراق بهادار مانند سهام عادی و اوراق قرضه می پردازند قیمت های عادلانه ای است. برای اینکه قیمتهای امنیتی منصفانه باشد بازارهای سرمایه باید بتوانند اطلاعات مربوطه را به سرعت و با دقت پردازش کنند. اطلاعات مربوطه هر چیزی که می تواند قیمت های امنیتی را تحت تاثیر قرار است, جنبش به عنوان مثال قبلی در قیمت های امنیتی, صورتهای مالی شرکت به تازگی منتشر شده, تغییرات در نرخ بهره و یا اطلاعات مربوط به فروش سهام شرکت خود را توسط مدیران شرکت. ما می گوییم بازار سرمایه زمانی کارا است که اطمینان داشته باشیم قیمت های امنیتی منصفانه هستند. بازار سرمایه می تواند زمانی موثر باشد که قیمت سهام به طور کلی در حال کاهش است (یک بازار خرس) یا افزایش می یابد (یک بازار گاو نر).

انواع کارایی

برای شناسایی چهار نوع بهره وری بازار سرمایه معمول است(1):

1. بهره وری عملیاتی مستلزم این است که هزینه های معامله کم باشد و مانع سرمایه گذاران در فروش یا خرید اوراق بهادار نشود.
2. کارایی اطلاعاتی به این معنی است که اطلاعات مربوطه با هزینه کم به طور گسترده در دسترس همه سرمایه گذاران است.
3. کارایی قیمت گذاری به توانایی بازارهای سرمایه در پردازش سریع و دقیق اطلاعات اشاره دارد و در نتیجه کارایی عملیاتی و کارایی اطلاعاتی ایجاد می شود.
4. کارایی تخصیصی به این معنی است که بازارهای سرمایه قادر به تخصیص وجوه موجود به پربارترین کاربرد خود هستند و در نتیجه کارایی قیمت گذاری ایجاد می شوند.

بیشتر تحقیقات در مورد بهره وری بازار در مورد کارایی قیمت گذاری بوده است .

اشکال کارایی برای تصمیم گیری در مورد اینکه بازار سرمایه کارایی قیمت گذاری را نشان می دهد, تحقیقات باید در مورد حرکات قیمت امنیتی انجام شود و اینکه با اقدام بر روی انواع مختلف اطلاعات می توان دستاوردهای غیرعادی کسب کرد. بیشتر این پژوهش بر مبنای نوسانات عادی قیمت سهام انجام شده و سه شکل کارایی را میتوان توصیف کرد.

کارایی ضعیف فرم به بازاری اطلاق می شود که قیمت سهام به طور کامل و منصفانه تمام اطلاعات گذشته را منعکس می کند. در چنین بازاری با مطالعه حرکات قیمت سهام گذشته نمی توان سود غیرعادی کسب کرد. تحقیقات نشان داده است که بازارهای سرمایه ضعیف هستند و قیمت سهام به نظر می رسد به دنبال یک پیاده روی تصادفی, تغییرات تصادفی در قیمت سهام ناشی از ورود غیر قابل پیش بینی از اطلاعات مطلوب و نامطلوب در بازار. r

کارایی فرم نیمه قوی به بازاری اطلاق می شود که قیمت سهام به طور کامل و منصفانه تمام اطلاعات موجود در دسترس عموم را علاوه بر تمام اطلاعات گذشته منعکس می کند. در چنین بازار ممکن است به دستاوردهای غیر طبیعی با مطالعه اطلاعات در دسترس عموم مانند مطبوعات مالی شرکت صورتهای مالی و سوابق گذشته سهم حرکات قیمت. تحقیقات نشان داده است که بازارهای سرمایه به خوبی توسعه یافته مانند بورس اوراق بهادار لندن و بورس اوراق بهادار نیویورک دارای فرم نیمه قوی هستند.

کارایی فرم قوی به بازاری اطلاق می شود که قیمت سهام به طور کامل و منصفانه نه تنها تمام اطلاعات موجود در دسترس عموم و تمام اطلاعات گذشته بلکه تمام اطلاعات خصوصی (اطلاعات داخلی) را نیز منعکس می کند. در چنین بازاری با مطالعه هر نوع اطلاعاتی نمی توان دستاوردهای غیرعادی کسب کرد. با توجه به اینکه همیشه میتوان با استفاده از اطلاعات داخلی دستاوردهای غیرعادی کسب کرد (حتی اگر دولتها این کار را غیرقانونی کرده باشند) حتی بازارهای سرمایه توسعهیافته را نمیتوان به عنوان یک فرم قوی کارا توصیف کرد. با این حال سرمایه گذاران و تحلیلگران اغلب در تخمین های خود از اتفاقاتی که در داخل شرکت ها می افتد دقیق هستند و نظریه مدیریت مالی بازارهای سرمایه توسعه یافته را بسیار کارا می داند.

عواقب ناشی از بهره وری بازار به چه معناست برای شرکت ها اگر تحقیقات نشان داده است که بازارهای سرمایه بسیار موثر هستند? یک نتیجه این است که از لحاظ نظری حداقل زمان درست یا غلطی برای انتشار سهام جدید وجود ندارد زیرا قیمت سهام همیشه عادلانه است. برای تصمیم گیری در مورد بهترین زمان انتشار سهام عادی جدید باید از ملاحظات دیگری غیر از قیمت سهام استفاده کرد, مانند تعداد سهامی که برای بالا بردن میزان مالی مورد نیاز باید صادر شود, اثر موضوع سهم جدید بر سود هر سهم, هرگونه رقیق شدن کنترل که ممکن است بوجود بیاید, اثر بر دنده و ریسک مالی, و غیره.

یکی دیگر از پیامدهای شرکتها این است که برای مدیران شرکتها بیهوده است که سعی کنند اطلاعات داده شده به بازارهای سرمایه را دستکاری کنند تا شرکتهای خود را با دید مطلوبتری معرفی کنند زیرا بازار سرمایه کارا از این طریق می بیند که تمام اطلاعات مربوطه را به طور کامل و منصفانه منعکس می کند.

یک نتیجه دیگر هم برای شرکت ها و هم برای سرمایه گذاران از نظر نظری این است که هیچ معامله ای در بازارهای سرمایه یافت نمی شود. هیچ سهامی با قیمت نادرست وجود ندارد که بتواند سریع سود کسب کند و هیچ شرکت کم ارزشی برای تصاحب به منظور افزایش فوری سرمایه بازار وجود ندارد.

در واقع اگر بازارهای سرمایه بسیار موثر باشند تنها کاری که مدیران باید انجام دهند (از لحاظ نظری) اتخاذ تصمیمات خوب مدیریت مالی است (مانند سرمایه گذاری در همه پروژه ها با ارزش خالص فعلی مثبت). این به منظور به حداکثر رساندن ارزش بازار شرکت های خود و از این رو به حداکثر رساندن ثروت سهامداران است که هدف اصلی مدیریت مالی است. بنابراین به راحتی می توان فهمید که چرا مدیریت مالی اینقدر به کارایی بازار سرمایه اهمیت می دهد.

بازارهای محصول و مشکل انحصار یکی دیگر از موضوع بازار تنظیم کسب و کار است. یک مثال محدودیت های قیمت گذاری است. این را می توان با نگاه کردن به مشکل انحصار در بازارهای محصول و نحوه پاسخگویی به این موضوع نشان داد.

یکی از نتایج احتمالی موفقیت یک شرکت در بازار انتخابی خود این است که سهم روزافزونی از بازار را کسب می کند. این ممکن است به دلیل خارج شدن رقبای خود از تجارت یا در نتیجه تصاحب رقبای خود باشد. اگر روند ادامه, یک شرکت موفق ممکن است در نهایت با هیچ رقابت واقعی در همه. سپس در موقعیتی قرار دارد که سود انحصاری را با فروش با قیمت های بالاتر از بازار رقابتی تر کسب کند.

پیامدهای مثبت انحصار ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که انحصار ممکن است مطلوب باشد مثلا زمانی که اندازه برای تولید کارا یک محصول خاص ضروری است یعنی از طریق اقتصاد مقیاس(2). ادعا شده است که این امر در مورد خدماتی مانند توزیع برق و تولید برق صادق است.

شایان ذکر است در این رابطه است که دولت های پی در پی انگلستان احساس نیاز به مصنوعی حفظ رقابت در بازارهای خدمت خصوصی انگلستان تاسیسات دلالت که نرم افزار به طور طبیعی تمایل به سمت انحصار است. همچنین پیشنهاد شده است که انحصار ممکن است پاداش طبیعی برای فعالیت های تجاری توسط کسب و کار یا نتیجه منطقی تمرکز بر حداکثر ثروت سهامداران باشد.

عواقب منفی انحصار پیامدهای منفی انحصار معمولا بیشتر از هر نتیجه مثبت احساس می شود. جامعه و مردم می توانند در نتیجه انحصار رنج ببرند. نه تنها مصرف کنندگان برای حمایت از سود انحصاری قیمت های بالاتری می پردازند بلکه ممکن است دامنه محصول کاهش یافته ای داشته باشند. جامعه همچنین می تواند از طریق استفاده ناکارا از منابع اقتصادی در فرایند تولید رنج ببرد, کاهش ابداعات و توسعه محصول, و فقدان انگیزه برای انحصار برای کاهش ناکارایی های مدیریتی و سایر کارایی ها. مقررات دولتی مصرف کنندگان انحصاری نمی توانند با انحصارات مقابله کنند و بنابراین این نقش نظارتی معمولا توسط دولت ها بر عهده گرفته می شود. بسیاری از دولت ها, از جمله کسانی که از انگلستان, اتحادیه اروپا و ایالات متحده, سابقه طولانی از مداخله نظارتی در بازارهای محصول و مصرف کننده. اهداف خود را می تواند برای جلوگیری از انحصارات ناشی, برای جلوگیری از دهید از یک موقعیت غالب در یک بازار خاص, برای جلوگیری از ایجاد کارتل تثبیت قیمت, و برای حفظ و حفظ رقابت.

در انگلستان این اهداف از طریق اقدامات دفتر تجارت عادلانه و کمیسیون رقابت انگلستان حاصل می شود که برای نظارت و بررسی و توصیه های لازم در شرایطی که ممکن است انحصار بالقوه ایجاد شود لازم است. معیارهای مورد استفاده برای شروع تحقیقات می تواند بسیار گسترده باشد: به عنوان مثال قانون انگلستان معتقد است که ممکن است یک موقعیت انحصاری زمانی ایجاد شود که یک شرکت سهم بازار 25 درصد یا بیشتر از یک بازار خاص داشته باشد(3). بازارهای محصول و مشکل اثرات خارجی سود بیش از حد می تواند توسط شرکت هایی حاصل شود که هزینه اقتصادی کامل برای فرایندهای تولید خود را پرداخت نمی کنند. به عنوان مثال شرکتی که موجب تخریب محیط زیست می شود هزینه کامل فرایند تولید نامناسب خود را تحمل نمی کند بلکه هزینه پاکسازی محصولات زباله خود را به عنوان یک ماده خارجی به کل جامعه منتقل می کند. اثرات خارجی هزینه های اجتماعی یا مزایای ناشی از تصمیمات اقتصادی عوامل اقتصادی فردی مانند شرکت ها4.

دولتها ممکن است نیاز به مداخله در بازارهای محصول داشته باشند تا شرکتها هزینه بیشتری از اثرات خارجی تولیدی خود را متحمل شوند. به عبارت دیگر ممکن است سیاست های سبز را اتخاذ کنند که نمونه دیگری از مقررات کسب و کار است.

سیاست های سبز می تواند منجر به افزایش هزینه های تولید شود زیرا شرکت ها طبق قانون برای کاهش اثرات زیست محیطی عملیات تجاری خود مورد نیاز هستند. این افزایش هزینه ها سود شرکت را کاهش می دهد مگر اینکه از طریق افزایش قیمت به مشتریان منتقل شود. اگر افزایش قیمت رخ دهد سیاست های سبز می تواند منجر به کاهش اثرات خارجی و انتقال هزینه های خود از جامعه به مصرف کننده شود.

بنابراین سیاست های سبز می تواند منجر به قیمت های عادلانه تر در بازارهای خاص محصول شود زیرا این قیمت ها منعکس کننده منابع اقتصادی مصرف شده در تولید محصولات پیشنهادی برای فروش است.

بازارهای پول و سرمایه و هزینه پول برنامه درسی همچنین به نرخ بهره و منحنی عملکرد اشاره دارد. هر دو نرخ بهره و عملکرد را می توان به عنوان هزینه پول دیده, به عنوان مثال قیمت پول تعیین شده توسط تعامل عرضه وجوه و تقاضا برای بودجه در یک بازار خاص.

مهم است بدانیم که نرخ بهره و عملکرد معانی مختلفی دارند. نرخ بهره درصد بازده مقدار اسمی (یا پول) بدهی صادر شده است. بازده می تواند به معنای نرخ بهره تقسیم بر قیمت بازار باشد (اغلب به عنوان بازده در حال اجرا شناخته می شود) یا می تواند به معنای نرخ تنزیل باشد که ارزش فعلی پرداخت های سود بعدی و ارزش بازخرید را با قیمت فعلی بازار برابر می کند (به عنوان بازده بازخرید یا هزینه بدهی).

اوراق قرضه با ارزش بازار 102.53 دلار را در نظر بگیرید که 10 درصد در سال به مدت سه سال پرداخت می کند قبل از اینکه در همان قیمت بازخرید شود. نرخ بهره (یا کوپن) 10 درصد است. عملکرد در حال اجرا 100 برابر (10/102.53) = 9.75 درصد است. بازده بازخرید یا هزینه بدهی (با درون یابی خطی یافت می شود) 9 است%

دیگر دوره که بدهی پیشنهاد شده است, بیشتر خطر به وام دهنده که وام گیرنده ممکن است قادر به پاسخگویی به پرداخت بهره است, و یا قادر به بازپرداخت مبلغ اصلی قرض گرفته شده. این به این معنی است که به عنوان زمان به رستگاری و یا بازپرداخت را افزایش می دهد, خطر به طور پیش فرض نیز افزایش می دهد, و ما انتظار داریم که وام دهندگان نیاز به یک بازگشت بالاتر برای جبران این افزایش خطر. اگر ما در نظر به طور پیش فرض خطر به تنهایی, ما انتظار می رود بدهی های بلند مدت به گران تر از بدهی های کوتاه مدت. r

عوامل دیگری نیز وجود دارد که باید در بحث ریسک نسبی و هزینه بدهی بلند مدت و کوتاه مدت مورد توجه قرار گیرد. نکته مهم به درک, با این حال, این است که بدهی های بلند مدت است که معمولا انتظار می رود به گران تر از بدهی های کوتاه مدت (به عنوان مثال منحنی عملکرد دامنه به سمت بالا), مگر اینکه عوامل دیگر بوجود بیاید که عمل به تغییر وضعیت عادی امور. نظریه انتظارات, نظریه تقسیم بندی بازار و نظریه ترجیح نقدینگی هزینه های مختلف بدهی با سررسید های مختلف را در نظر می گیرند, و دانشجویان باید این موارد را به عنوان توضیحات احتمالی منحنی های بازده در نظر بگیرند که هموار به سمت بالا نمی روند 5.

منابع

واتسون, دی و سر ,الف (2001) امور مالی شرکت: اصول و عمل (فایننشال تایمز سالن پرنتیس), پ29

1. گریفیتس, ای و وال, اس (2001) اقتصاد کاربردی (فایننشال تایمز پرنتیس هال), صص103-6
2. گریفیث و وال (2001) اقتصاد کاربردی (فایننشال تایمز پرنتیس هال) پ108
3. گریفیث و وال (2001) اقتصاد کاربردی (فایننشال تایمز پرنتیس هال) پ178
4. ارنولد, گرم (2002) مدیریت مالی شرکت (فایننشال تایمز سالن), صص495-9.