سرمایه در گردش: فرمول ، مؤلفه ها و محدودیت ها

جیسون فرناندو یک سرمایه گذار و نویسنده حرفه ای است که از مقابله و برقراری ارتباط با مشکلات پیچیده تجارت و مالی لذت می برد.

جولیوس مانسا یک مشاور CFO ، استاد دارایی و حسابداری ، سرمایه گذار و جوایز تحقیقاتی وزارت امور خارجه ایالات متحده در زمینه فناوری مالی است. او دانشجویان مشاغل را در مورد موضوعات مربوط به حسابداری و امور مالی شرکت آموزش می دهد. در خارج از آکادمی ، جولیوس یک مشاور CFO و شریک تجاری مالی برای شرکت هایی است که به خدمات مشاوره ای استراتژیک و ارشد نیاز دارند که به رشد شرکت های خود کمک می کند و سودآورتر می شود.

پیت راتبورن یک نویسنده مستقل ، ویرایشگر کپی و حقایق با تخصص در اقتصاد و امور مالی شخصی است. وی بیش از 25 سال را در زمینه آموزش متوسطه گذرانده است ، از جمله موارد دیگر ، ضرورت سواد مالی و امور مالی شخصی برای جوانان هنگام شروع زندگی استقلال.

Investopedia / Yurle Villegas

سرمایه در گردش چیست؟

سرمایه در گردش ، همچنین به عنوان سرمایه در گردش خالص (NWC) نیز شناخته می شود ، تفاوت بین دارایی های فعلی یک شرکت - از جمله پول نقد ، حساب های دریافتنی/صورتحساب های پرداخت نشده مشتری و موجودی مواد اولیه و کالاهای نهایی - و بدهی های فعلی آن ، مانندحساب های قابل پرداخت و بدهی. این یک اندازه گیری متداول برای سنجش سلامت کوتاه مدت یک سازمان است.

غذای اصلی

• سرمایه در گردش ، که همچنین سرمایه در گردش خالص نیز نامیده می شود ، نشان دهنده تفاوت بین دارایی های فعلی یک شرکت و بدهی های جاری است.
• سرمایه در گردش معیار نقدینگی و سلامت مالی کوتاه مدت یک شرکت است.
• یک شرکت در صورتی که نسبت دارایی های فعلی به بدهی ها کمتر از یک باشد (یا اگر بدهی های جاری بیشتری نسبت به دارایی های فعلی داشته باشد) کار منفی دارد.
• سرمایه در گردش مثبت نشان می دهد که یک شرکت می تواند فعالیت های فعلی خود را تأمین کند و در فعالیت ها و رشد های آینده سرمایه گذاری کند.
• سرمایه در گردش بالا همیشه چیز خوبی نیست. این ممکن است نشان دهد که این تجارت دارای موجودی بیش از حد است ، بدون سرمایه گذاری پول اضافی خود ، یا عدم سرمایه گذاری در فرصت های بدهی کم هزینه.

سرمایه گذاری

درک سرمایه در گردش

برآورد سرمایه در گردش از مجموعه دارایی ها و بدهی ها در ترازنامه شرکت گرفته شده است. تنها با نگاه کردن به بدهی های فوری و جبران آنها با مایع ترین دارایی ، یک شرکت می تواند بهتر درک کند که در آینده نزدیک چه نوع نقدینگی دارد.

سرمایه در گردش همچنین اندازه گیری کارآیی عملیاتی یک شرکت و سلامت مالی کوتاه مدت است. اگر یک شرکت NWC مثبت قابل توجهی داشته باشد ، می تواند سرمایه گذاری در گسترش و رشد شرکت را داشته باشد. اگر دارایی های فعلی یک شرکت از بدهی های فعلی خود تجاوز نکند ، ممکن است در رشد یا پرداخت طلبکاران در حال بازپرداخت باشد. حتی ممکن است ورشکسته شود.

میزان سرمایه در گردش یک شرکت به طور معمول به صنعت آن بستگی دارد. برخی از بخش هایی که چرخه تولید طولانی تر دارند ممکن است نیاز به نیازهای سرمایه در گردش بیشتری داشته باشند زیرا گردش مالی سریع موجودی برای تولید پول در صورت تقاضا ندارند. از طرف دیگر ، شرکت های خرده فروشی که روزانه با هزاران مشتری تعامل دارند ، اغلب می توانند بودجه کوتاه مدت را بسیار سریعتر جمع کنند و نیاز به سرمایه در گردش کمتری دارند.

در دنیای دارایی شرکت ها ، "فعلی" به یک دوره زمانی یک سال یا کمتر اشاره دارد. دارایی های فعلی ظرف 12 ماه در دسترس است. بدهی های جاری طی 12 ماه انجام می شود.

فرمول سرمایه در گردش

برای محاسبه سرمایه در گردش ، بدهی های فعلی یک شرکت را از دارایی های فعلی خود کم کنید. هر دو ارقام می توانند در صورتهای مالی فاش شده عمومی برای شرکتهای دولتی یافت شوند ، اگرچه این اطلاعات ممکن است به راحتی برای شرکت های خصوصی در دسترس نباشد.

سرمایه در گردش = دارایی های جاری - بدهی های جاری

سرمایه در گردش اغلب به عنوان رقم دلار بیان می شود. به عنوان مثال ، بگویید یک شرکت 100000 دلار دارایی فعلی و 30،000 دلار بدهی های جاری دارد. بنابراین گفته می شود این شرکت 70،000 دلار سرمایه در گردش دارد. این بدان معناست که این شرکت در کوتاه مدت در صورت نیاز به جمع آوری پول به یک دلیل خاص ، 70،000 دلار در اختیار دارد.

هنگامی که یک محاسبه سرمایه در گردش مثبت است ، این بدان معنی است که دارایی های فعلی شرکت از بدهی های فعلی آن بیشتر است. این شرکت بیش از منابع کافی برای پوشش بدهی کوتاه مدت خود دارد و در صورت انحلال دارایی های فعلی برای پرداخت این بدهی ، پول نقد باقیمانده وجود دارد.

هنگامی که یک محاسبه سرمایه در گردش منفی است ، این بدان معناست که دارایی های فعلی شرکت برای پرداخت کلیه بدهی های فعلی آن کافی نیست. این شرکت بدهی کوتاه مدت بیشتری نسبت به منابع کوتاه مدت دارد. سرمایه در گردش منفی نشانگر سلامت کوتاه مدت ضعیف ، نقدینگی کم و مشکلات احتمالی پرداخت تعهدات بدهی خود در هنگام موعد مقرر است.

مؤلفه های سرمایه در گردش

کلیه مؤلفه های سرمایه در گردش را می توان ترازنامه یک شرکت پیدا کرد ، اگرچه ممکن است یک شرکت برای همه عناصر سرمایه در گردش که در زیر مورد بحث قرار گرفته است استفاده نکند. به عنوان مثال ، یک شرکت خدماتی که موجودی را حمل نمی کند ، به سادگی موجودی را در محاسبه سرمایه در گردش خود قرار نمی دهد.

دارایی های فعلی ذکر شده شامل نقدی ، حساب های دریافتنی ، موجودی و سایر دارایی هایی است که انتظار می رود در کمتر از یک سال به نقدی تبدیل شوند یا به پول نقد تبدیل شوند. بدهی های جاری شامل حساب های قابل پرداخت ، دستمزد ، مالیات قابل پرداخت و بخش فعلی بدهی بلند مدت است که طی یک سال انجام می شود.

دارایی های فعلی

دارایی های فعلی مزایای اقتصادی است که شرکت انتظار دارد ظرف 12 ماه آینده دریافت کند. این شرکت ادعای یا حق دریافت منافع مالی دارد و محاسبه سرمایه در گردش وضعیت فرضی شرکت را برای انحلال کلیه موارد زیر به صورت نقدی مطرح می کند.

• نقدی و معادل نقدی: تمام پولی که شرکت در اختیار دارد. این شامل ارز خارجی و انواع خاصی از سرمایه گذاری ها مانند حساب های بازار پول با ریسک بسیار کم و مدت زمان سرمایه گذاری بسیار پایین است.
• موجودی: تمام کالاهای فروخته نشده ذخیره می شوند. این شامل مواد اولیه خریداری شده برای تولید ، موجودی مونتاژ شده است که در حال انجام است و کالاهای نهایی که هنوز فروخته نشده است.
• حساب های دریافتنی: کلیه مطالبات پول نقد برای کالاهای موجودی که به اعتبار فروخته می شوند. این باید خالص هرگونه کمک هزینه برای پرداخت های مشکوک باشد.
• یادداشت های دریافتنی: کلیه ادعاهای پول نقد برای سایر توافق نامه ها ، که اغلب از طریق توافق نامه ای با سیستم جسمی موافقت می کنند.
• هزینه های پیش پرداخت: تمام ارزش هزینه های پرداخت شده از قبل. اگرچه در صورت نیاز به پول نقد ، نقدینگی این موارد دشوار است ، اما آنها هنوز هم ارزش کوتاه مدت دارند و گنجانده شده اند.
• دیگران: هر دارایی کوتاه مدت دیگر. به عنوان مثال برخی از شرکت ها ممکن است یک دارایی مالیاتی معوق کوتاه مدت را که باعث کاهش مسئولیت آینده می شود ، تشخیص دهند.

بدهی های فعلی

بدهی های فعلی به سادگی تمام بدهی هایی است که یک شرکت مدیون یا مدیون دوازده ماه آینده است. هدف اصلی سرمایه در گردش این است که آیا یک شرکت قادر خواهد بود همه این بدهی ها را با دارایی های کوتاه مدت که قبلاً در دست دارد ، پوشش دهد.

• حساب های قابل پرداخت: کلیه فاکتورهای پرداخت نشده به فروشندگان برای لوازم ، مواد اولیه ، آب و برق ، مالیات بر دارایی ، اجاره یا هر هزینه عملیاتی دیگری که به شخص ثالث خارجی بدهکار است. شرایط اعتباری در فاکتورها اغلب 30 روز خالص است ، بنابراین اساساً تمام فاکتورها در اینجا ضبط می شوند.
• دستمزدهای قابل پرداخت: کلیه حقوق و دستمزد تعلق گرفته پرداخت نشده برای کارکنان. بسته به زمان پرداخت حقوق و دستمزد شرکت، این ممکن است فقط تا یک ماه دستمزد تعلق گیرد (اگر شرکت فقط یک چک در ماه صادر کند). در غیر این صورت، ماهیت این بدهی ها بسیار کوتاه مدت است.
• بخش جاری بدهی بلندمدت: تمام پرداخت های کوتاه مدت مربوط به بدهی های بلندمدت. تصور کنید شرکتی انبار خود را تامین مالی می کند و بدهی ماهانه بدهی 10 ساله را دارد. 12 ماه پرداخت های بعدی بدهی کوتاه مدت در نظر گرفته می شود، در حالی که 9 سال پرداخت باقی مانده بدهی بلندمدت است. هنگام محاسبه سرمایه در گردش فقط 12 ماه لحاظ می شود.
• مالیات تعهدی پرداختنی: کلیه تعهدات به ارگانهای دولتی. اینها ممکن است اقلام تعهدی برای تعهدات مالیاتی برای پرونده هایی باشد که برای ماه ها سررسید نشده است. با این حال، این اقلام تعهدی معمولاً همیشه کوتاه مدت (سررسید تا 12 ماه آینده) ماهیت دارند.
• سود قابل پرداخت: کلیه پرداخت های مجاز به سهامدارانی که اجازه داده اند. یک شرکت ممکن است تصمیم بگیرد که پرداخت سود سهام آینده را رد کند، اما باید تعهدات خود را در مورد سود سهام مجاز از قبل انجام دهد.
• درآمد کسب نشده: تمام سرمایه دریافتی قبل از اتمام کار. اگر شرکت نتواند کار را تکمیل کند، ممکن است مجبور شود سرمایه را به مشتری بازگرداند.

ترزا چیچی © Investopedia، 2019

محدودیت های سرمایه در گردش

سرمایه در گردش می تواند برای تعیین سلامت کوتاه مدت یک شرکت بسیار روشنگر باشد. با این حال، برخی نکات منفی در محاسبه وجود دارد که گاهی اوقات معیار را گمراه‌کننده می‌کند.

اول اینکه سرمایه در گردش همیشه در حال تغییر است. اگر یک شرکت به طور کامل در حال فعالیت باشد، این احتمال وجود دارد که چندین - اگر نه بیشتر - حساب‌های دارایی جاری و بدهی جاری تغییر کند. بنابراین، تا زمانی که اطلاعات مالی انباشته می شود، این احتمال وجود دارد که وضعیت سرمایه در گردش شرکت قبلاً تغییر کرده باشد.

سرمایه در گردش انواع خاصی از حساب های اساسی را در نظر نمی گیرد. به عنوان مثال، شرکتی را تصور کنید که دارایی های جاری آن 100% در حساب های دریافتنی است. اگرچه شرکت ممکن است سرمایه در گردش مثبتی داشته باشد، اما سلامت مالی آن بستگی به این دارد که آیا مشتریانش پرداخت کنند و آیا کسب و کار می تواند پول نقد کوتاه مدت داشته باشد.

در یک یادداشت مشابه، دارایی ها می توانند به سرعت کاهش ارزش پیدا کنند. اگر یکی از مشتریان اصلی برای ورشکستگی اقدام کند، موجودی حساب های دریافتنی ممکن است ارزش خود را از دست بدهد. موجودی در معرض خطر منسوخ شدن یا سرقت است. پول نقد فیزیکی نیز در معرض خطر سرقت قرار دارد. بنابراین، سرمایه در گردش یک شرکت ممکن است صرفاً بر اساس نیروهای خارج از کنترل آن تغییر کند.

آخر ، سرمایه در گردش فرض می کند که کلیه تعهدات بدهی شناخته شده است. در ادغام یا شرکت های بسیار سریع ، توافق نامه ها را می توان از دست داد یا فاکتورها را می توان نادرست پردازش کرد. سرمایه در گردش به شدت به شیوه های صحیح حسابداری ، به ویژه کنترل داخلی و محافظت از دارایی ها متکی است.

ملاحظات ویژه

بیشتر پروژه های جدید جدید ، مانند گسترش تولید یا به بازارهای جدید ، نیاز به سرمایه گذاری مقدماتی دارند. این باعث کاهش جریان نقدی فوری می شود. بنابراین ، شرکت هایی که از سرمایه در گردش به طور ناکارآمد یا نیاز به سرمایه اضافی در پیشرو استفاده می کنند ، می توانند با فشار دادن تأمین کنندگان و مشتریان ، جریان نقدی را افزایش دهند.

از طرف دیگر ، سرمایه در گردش بالا همیشه چیز خوبی نیست. این ممکن است نشان دهد که این تجارت موجودی زیادی دارد یا سرمایه گذاری اضافی خود را سرمایه گذاری نمی کند. از طرف دیگر ، این می تواند به این معنی باشد که یک شرکت از استفاده از وام های کم بهره یا بی بهره استفاده نمی کند. این شرکت به جای وام گرفتن پول با هزینه کم سرمایه ، منابع خود را می سوزاند.

یک متریک مالی مشابه با نام سریع ، نسبت دارایی های جاری به بدهی های جاری را اندازه گیری می کند. علاوه بر استفاده از حساب های مختلف در فرمول آن ، این رابطه را به عنوان درصد بر خلاف مبلغ دلار گزارش می دهد.

شرکت ها می توانند پیش بینی کنند که سرمایه در گردش آنها در آینده چگونه خواهد بود. با پیش بینی فروش ، تولید و عملیات ، یک شرکت می تواند حدس بزند که چگونه هر یک از این سه عنصر بر دارایی ها و بدهی های فعلی تأثیر می گذارد.

نمونه سرمایه در گردش

در پایان سال 2021 ، مایکروسافت (MSFT) 174. 2 میلیارد دلار دارایی فعلی را گزارش داد. این شامل پول نقد ، معادل نقدی ، سرمایه گذاری های کوتاه مدت ، حساب های دریافتنی ، موجودی و سایر دارایی های فعلی بود.

این شرکت همچنین 77. 5 میلیارد دلار از بدهی های جاری متشکل از حساب های قابل پرداخت ، بخش های فعلی بدهی های بلند مدت ، جبران خسارت ، مالیات بر درآمد کوتاه مدت ، درآمد ناشناخته کوتاه مدت و سایر بدهی های جاری را گزارش کرده است.

بنابراین ، در پایان سال 2021 ، متریک سرمایه در گردش مایکروسافت 96. 7 میلیارد دلار بود. اگر مایکروسافت تمام دارایی های کوتاه مدت را نقدینگی می کرد و تمام بدهی های کوتاه مدت را خاموش می کرد ، تقریباً 100 میلیارد دلار پول نقد باقی می ماند.

راه دیگر برای بررسی این مثال ، مقایسه سرمایه در گردش با دارایی های جاری یا بدهی های جاری است. به عنوان مثال ، سرمایه در گردش مایکروسافت 96. 7 میلیارد دلار بیشتر از بدهی های فعلی آن است. بنابراین ، این شرکت قادر خواهد بود دو بدهی فعلی را دو بار بپردازد و هنوز هم پول باقی مانده است.

چگونه سرمایه در گردش را محاسبه می کنید؟

سرمایه در گردش با گرفتن دارایی های فعلی یک شرکت و کسر بدهی های جاری محاسبه می شود. به عنوان مثال ، اگر یک شرکت دارایی فعلی 100000 دلار و بدهی های جاری 80،000 دلار داشته باشد ، سرمایه در گردش آن 20،000 دلار خواهد بود. نمونه های متداول دارایی های جاری شامل پول نقد ، حساب های دریافتنی و موجودی است. نمونه هایی از بدهی های جاری شامل حساب های قابل پرداخت ، پرداخت بدهی کوتاه مدت یا بخش فعلی درآمد معوق است.

چرا سرمایه در گردش مهم است؟

سرمایه در گردش مهم است زیرا لازم است که مشاغل حلال بمانند. از نظر تئوری ، یک تجارت حتی اگر سودآور باشد می تواند ورشکسته شود. از این گذشته ، یک تجارت نمی تواند برای پرداخت قبض های خود به سود کاغذ اعتماد کند - این قبض ها باید به راحتی به صورت نقدی پرداخت شوند. بگویید یک شرکت به دلیل درآمد حفظ شده سالهای گذشته ، 1 میلیون دلار پول نقد جمع کرده است. اگر این شرکت به طور همزمان 1 میلیون دلار سرمایه گذاری کند ، می تواند خود را با دارایی های فعلی کافی برای پرداخت بدهی های فعلی خود پیدا کند.

آیا سرمایه در گردش منفی بد است؟

بله ، اگر تعادل بدهی فعلی یک شرکت از تعادل دارایی فعلی خود فراتر رود ، بد است. این بدان معناست که شرکت در کوتاه مدت منابع کافی برای پرداخت بدهی های خود ندارد و باید در یافتن راهی برای اطمینان از این که می تواند صورتحساب های کوتاه مدت خود را به موقع بپردازد ، خلاقیت پیدا کند.

چگونه یک شرکت می تواند سرمایه در گردش خود را بهبود بخشد؟

یک شرکت می تواند با افزایش دارایی های فعلی خود سرمایه در گردش خود را بهبود بخشد. این شامل صرفه جویی در پول نقد ، ایجاد ذخایر موجودی بالاتر ، پیش پرداخت هزینه ها به ویژه اگر این امر منجر به تخفیف نقدی شود ، یا از نزدیک با توجه به اینکه مشتریان برای افزایش اعتبار (در تلاش برای کاهش بدهی های بد خود) استفاده می کنند.

یک شرکت همچنین می تواند با کاهش بدهی های کوتاه مدت خود سرمایه در گردش را بهبود بخشد. این شرکت می تواند در صورت غیر ضروری یا گران قیمت از بدهی خودداری کند و شرکت می تواند تلاش کند تا بهترین شرایط اعتباری را در دسترس قرار دهد. این شرکت می تواند توجه داشته باشد که هر دو خارجی را برای فروشندگان و در داخل کشور با آنچه کارمندان در دست دارند ، داشته باشد.