مبانی معامله

اکوسیستم پرداخت وضعیت فعلی زیرساخت های پرداخت در ایالات متحده است. در ایالات متحده یک محیط پیچیده است. در حالی که روند شیب, کش رفتن, و یا کلیک کنید برای پرداخت می تواند یک رمز و راز برای بسیاری از, بزرگ, مجموعه ای پیچیده از سهامداران برای یک معامله بدون درز از ابتدا تا انتهای روند پرداخت به عهده دارند. در حال حاضر سیستم هایی برای محافظت از اطلاعات شما و داده های ایمن وجود دارد اما می توانند حتی قوی تر باشند.

جریان معامله است?

چه نقشی کسب تاجر / پردازنده, شبکه ها و پردازنده های بانکی در اکوسیستم پرداخت بازی?

تاجر پذیرنده پرداخت است. هنگامی که یک مصرف کننده می پردازد یک تاجر برای کالاها و/یا خدمات, چه در اینترنت و یا در فروشگاه, پرداخت از طریق یک ضربه تند وشدید زدن شروع, شیب, ضربه زدن, اسکن و یا کلیک کنید. هر یک از این روش ها اطلاعات کارت مصرف کننده را در سراسر یک محیط پیچیده منتقل می کند تا در نهایت بازرگان بتواند هزینه پرداخت را تامین کند. این است که به نام کشش پرداخت, از تاجر به طور موثر کشیدن پرداخت از حساب مصرف کننده.

شبکه های کارت همچنین قوانینی را ایجاد و اداره می کنند که یک تاجر برای پذیرش کارت های شبکه باید رعایت کند.

چه نقشی پردازنده های تجاری, شبکه ها و پردازنده های بانکی در اکوسیستم پرداخت بازی?

مجوز پرداخت

تاجر اطلاعات کارت را برای مجوز پرداخت به خریدار منتقل می کند. سپس خریدار درخواست مجوز را به شبکه کارت مرتبط با کارت ارسال می کند. شبکه کارت درخواست مجوز را دریافت کرده و برای تایید به بانک مصرف کننده که کارت را صادر کرده است هدایت می کند. این بانک مصرف کننده است که تعیین می کند درخواست مجوز باید تایید یا رد شود و این تصمیم را از طریق همان فرایند به ترتیب معکوس منتقل می کند.

تسویه حساب و بودجه پرداخت

برای تایید معاملات, خریدار تسلیم یک درخواست حل و فصل به کارت شبکه از طرف تاجر. سپس شبکه کارت درخواست تسویه حساب را برای تسویه حساب به بانک مصرف کننده که کارت را صادر کرده ارسال می کند. به عنوان بخشی از این فرایند پاکسازی شبکه کارت می کشد وجوه از بانک مصرف کننده و به خریدار تاجر برای کمک های مالی به تاجر می گذرد. تاجر خریدار خواهد شد خالص کردن هر گونه هزینه های مرتبط با پردازش معامله قبل از بودجه حساب های تجاری. این هزینه ها شامل هزینه های شبکه کارت و همچنین هزینه های خریدار است.

چه نقشی بازی شبکه در اکوسیستم پرداخت?

شبکه های کارت نقش مهمی در اکوسیستم پرداخت با تسهیل کل مجوز حل و فصل و بودجه روند بین تاجر خریدار و مصرف کننده بانک. با تسهیل این فرایند پیچیده, خریداران مجبور نیستند به صورت جداگانه با هر بانک مصرف کننده تعامل داشته باشند.

شبکه های کارت همچنین قوانینی را ایجاد و اداره می کنند که یک تاجر برای پذیرش کارت های شبکه باید رعایت کند. شبکه های کارت این اختیار را دارند که تاجر را به دلیل عدم رعایت این قوانین سختگیرانه با اعمال جریمه یا در موارد شدید منع پذیرش کارت های شبکه مجازات کنند.

علاوه بر ایجاد و حاکم بر قوانین, شبکه های کارت مجموعه هزینه های یک تاجر باید پرداخت به قبول کارت های شبکه. بخش بزرگی از این هزینه ها چیزی است که معمولا به عنوان "مبادله" اشاره می شود که شبکه های کارت مبلغی است که به بانک مصرف کننده برای صدور کارت می دهد.

موسسه مالی چه نقشی در اکوسیستم پرداخت دارد?

موسسات مالی, همچنین به عنوان به سادگی بانک مصرف کننده اشاره, نقش حیاتی در پردازش پرداخت بازی. بانک مصرف کننده تعادل موجود مصرف کننده را در هر لحظه مدیریت می کند. موجودی موجود به همراه سایر اطلاعات دریافتی به عنوان بخشی از معامله همان چیزی است که بانک مصرف کننده هنگام تعیین تایید یا رد معامله استفاده می کند.

برای معاملات تایید شده بانک مصرف کننده اجازه می دهد تا وجوه از حساب مصرف کننده کشیده و به شبکه کارت منتقل شود. شبکه کارت این وجوه را به خریدار بازرگان منتقل می کند که وجوه را به حساب بازرگان واریز می کند (هزینه های معامله کمتر).

چه داده ها در یک معامله ارسال?

بازرگانان اطلاعات پرداخت را برای هر خرید مشتری به شبکه و در نهایت به پردازنده بانک ارسال می کنند.

مجوز فعلی کارت

عناصر داده نمونه عبارتند از; شناسه های تجاری, روش ورود, کل معامله, شماره کارت, تاریخ انقضا کارت, کد رزومه کارت, کد پستی صدور صورت حساب, کد ارز, به علاوه چند نفر دیگر. برای چند عامل تصدیق معاملات (یعنی بدهی پین), پین مصرف کننده است که در یک میدان امن رمزگذاری شده منتقل می شود.

این شرکت در حال حاضر به عنوان یکی از بهترین و پرطرفدارترین تولیدکنندگان این شرکت شناخته می شود. فناوری تراشه از اطلاعات پویای رمزگذاری شده جاسازی شده در پردازنده ریزتراشه برای تراکنش های پرداخت در مکان های فروش استفاده می کند. معاملات عناصر داده های اضافی به تصویب رسید که شامل یک شناسه منحصر به فرد برای هر معامله به اعتبار کارت تقلبی نیست وجود دارد.

تسویه حساب فعلی کارت

بسیاری از عناصر داده مورد استفاده در مجوز نیز در حل و فصل گذشت, به استثنای رزومه و پین.

کارت مجوز موجود نیست

عناصر داده نمونه عبارتند از; شناسه های تجاری, روش ورود, کل معامله, شماره کارت, تاریخ انقضا کارت, رزومه کارت2 کد, کد پستی صدور صورت حساب, کد ارز, به علاوه چند نفر دیگر.

اگر یک تاجر از یک ابزار کاهش تقلب حمایت شده از شبکه کارت مانند 3 بعدی استفاده می کند, سپس مقادیر داده خاصی منتقل می شود که نشان می دهد تاجر از مجموعه ابزار 3 بعدی استفاده کرده است.

بسیاری از عناصر داده مورد استفاده در مجوز نیز در حل و فصل گذشت, به استثنای رزومه 2.

چگونه یک معامله مجاز و حل و فصل?

هنگامی که یک مصرف کننده می پردازد یک تاجر برای کالاها و/یا خدمات, چه در اینترنت و یا در فروشگاه, پرداخت از طریق یک ضربه تند وشدید زدن شروع, شیب, ضربه زدن, اسکن و یا کلیک کنید. تاجر اطلاعات کارت را برای مجوز پرداخت به خریدار یا بانک بازرگان منتقل می کند. سپس خریدار درخواست مجوز را به شبکه کارت مرتبط با کارت ارسال می کند. شبکه کارت درخواست مجوز را دریافت کرده و برای تایید به بانک مصرف کننده که کارت را صادر کرده است هدایت می کند. این بانک مصرف کننده است که تعیین می کند درخواست مجوز باید تایید یا رد شود و این تصمیم را از طریق همان فرایند به ترتیب معکوس منتقل می کند.

برای تایید معاملات, خریدار تسلیم یک درخواست حل و فصل به کارت شبکه از طرف تاجر. سپس شبکه کارت درخواست تسویه حساب را برای تسویه حساب به بانک مصرف کننده که کارت را صادر کرده ارسال می کند. به عنوان بخشی از این فرایند پاکسازی شبکه کارت می کشد وجوه از بانک مصرف کننده و به خریدار تاجر برای کمک های مالی به تاجر می گذرد. تاجر خریدار خواهد شد خالص کردن هر گونه هزینه های مرتبط با پردازش معامله قبل از بودجه حساب های تجاری. این هزینه ها شامل هزینه های شبکه کارت و همچنین هزینه های خریدار است. هیچ یک از این هزینه ها به طور مستقیم به دارندگان کارت متهم هستند اما در عوض به تاجر شارژ.

در نهایت هر گونه هزینه ای که به عنوان بخشی از معامله به بازرگان یا بانک مصرف کننده ارزیابی می شود نیز یکی از اجزای جدایی ناپذیر قیمت هایی است که بازرگانان به تمام مشتریان خود می پردازند چه مشتری با کارت و چه با پول نقد.

چه تفاوتی بین یک پیام دوگانه و یک معامله پیام تک است?

معاملات پیام دوگانه در دو مرحله پردازش می شوند. اولین قدم شامل "اجازه" معامله با بررسی با بانک مصرف کننده برای اطمینان از وجود وجوه در حساب دارنده کارت است. مرحله دوم شامل بسته بندی دوره ای معاملات مجاز و ارسال به بانک مصرف کننده برای ارسال به حساب دارنده کارت است. این فرایند در 60 اختراع شد و پس از فرایند مورد استفاده برای پاک کردن و حل و فصل چک های کاغذی مدل شده است. اکثر تراکنش های پیام دوگانه نیازی به پین ندارند اما در عوض مشتری را ملزم به امضا در پست می کنند. پس از امضا تایید نشده در زمان واقعی توسط بانک مصرف کننده است که صادر کارت, واقعا وجود دارد هیچ راهی برای دانستن زمانی که معامله جعلی است.

در مقابل, معاملات تک پیام نیاز به مشتری برای وارد کردن یک پین است که در زمان واقعی توسط بانک مصرف کننده تایید. معاملات پین ذاتا امن تر و بسیار کمتر در معرض تقلب از بانک مصرف کننده است اعتبار پین درست است قبل از تصویب درخواست مجوز. معاملات تک پیام برای ارسال به بانک مصرف کننده نیازی به پرونده تسویه حساب ندارند.

چه تفاوتی دارد وقتی که من استفاده از کارت بدهکاری من اگر من بدهی یا اعتباری در سلامتی را انتخاب نمایید?

تفاوت عمده در تعیین این است که معامله "تک پیام" یا "پیام دوگانه" خواهد بود و از چه سطحی از احراز هویت استفاده خواهد شد. هنگامی که شما گزینه های اعتباری به جای وارد کردن پین خود را فشار دهید, این ماده از کجا و چگونه جریان داده است. استفاده از پین باعث امنیت بیشتر تراکنش می شود, زیرا از روش دوم تایید استفاده می کند, پین رمزگذاری شده, که توسط بانک شما معتبر است. پین معتبر است در زمان واقعی, در حالی که امضا نمی.

کلاهبرداران همیشه مسیر کمترین مقاومت را در تلاش برای کسب تایید معامله انتخاب می کنند که یکی از دلایلی است که معاملات امضا (یا اعتبار) بیشتر مستعد تقلب هستند. شبکه های اصلی کارت که کارت های بدهی هیبریدی صادر می کنند – کارت هایی که می توانند با امضا و پین استفاده شوند-نیاز دارند که یک تاجر به مصرف کننده اجازه دهد از وارد کردن پین خودداری کند و بنابراین نیاز به یک تاجر برای پشتیبانی از روش پرداخت با امنیت کمتر دارد.

چرا همه بازرگانان من برای یک پین بپرسید?

زیرساخت فناوری بانک مصرف کننده در ایالات متحده برای پشتیبانی از تغییرات پین اینترنتی در حال حاضر وجود ندارد که باعث ایجاد مشکلات مشتری در هنگام تغییر یا ایجاد پین می شود. علاوه بر این:

• پذیرش پین نیاز به به روز رسانی تکنولوژی قابل توجهی برای تجار, اما بسیاری از این کار را برای امنیت اضافه شده
• صادرکنندگان نیازی به افزودن پین برای حمایت از مصرف کننده در تمام کارت های خود ندارند
• متاسفانه قوانین ای ام وی که در ایالات متحده توسط شبکه های کارت تصویب شده است نیازی به صادرکنندگان ندارد که پین را به عنوان گزینه ای برای احراز هویت پرداخت ها درج کنند
• در برخی موارد, بازرگانان ممکن است بخواهید برای پین در کم دلار بپرسید, کم خطر, معاملات کم تقلب مانند در رستوران ها خدمات سریع

در نظر گرفته است در حال حاضر کارت (سی پی) در مقابل کارت وجود ندارد (سی ان پی) معامله?

در حال حاضر کارت (سی پی) هنگامی که یک کارت اعتباری یا بدهکاری برای پرداخت در یک محل تجاری خشت و خمپاره وجود دارد. معاملات, به عبارت ساده, هستند که شما در حال حاضر در یک ترمینال نقطه از فروش با کارت خود و یا دستگاه تلفن همراه. کارت وجود ندارد (سی ان پی) زمانی که یک کارت اعتباری یا بدهکاری است برای معامله پرداخت وجود ندارد. اغلب در محیط تجارت الکترونیکی استفاده می شود. شرایط زمانی رخ می دهد که شما از لحاظ جسمی کشیدن نیست, فرو بردن و یا ضربه زدن به یک کارت در یک ترمینال نقطه از فروش, مانند خرید کالا و خدمات اینترنتی و یا از طریق یک برنامه تلفن همراه. این شامل سفارشات تلفنی نیز می شود. تفاوت زیادی بین سی پی و سی ان پی از نظر بدهی و هزینه برای بازرگانان وجود دارد.

در سناریوی سی ان پی, شما نباید ترس به اجازه تجار می دانم که شما از نقطه نظر امنیتی هستند. نشانی اینترنتی شما و سایر شاخصها به او اطلاع دهید که شما همان کسی هستید که میگویید هستید و خطر کلاهبرداری را کاهش میدهد.

همانطور که عادات خرید مشتریان تکامل می یابد و معاملات سی ان پی رواج بیشتری پیدا می کند, بازرگانان بیش از هر زمان دیگری معاملات بدون تماس و بدون لمس را مشاهده می کنند. درک تفاوت برای ارچانت ها کلیدی است زیرا در مورد پذیرش کارت سی ان پی استراتژی می کنند. تفاوت بین معاملات بدون تماس و لمس را در نمودار زیر بیاموزید:

چقدر هزینه مصرف کنندگان به استفاده از کارت های اعتباری یا بدهی?

اکثر مصرف کنندگان ایالات متحده هیچ هزینه ای برای استفاده از کارت اعتباری یا نقدی در بازرگانان پرداخت نمی کنند. هزینه اضافی برای اکثر بازرگانان یک عمل مطلوب نیست. با این حال, قوانین پذیرش شبکه که تا حد زیادی منع کارت اضافه وجود دارد, و قوانین در وجود دارد 11 کشورهای که به صراحت ممنوع اضافه بهایی کارت. همه مصرف کنندگان به طور غیرمستقیم هزینه های مربوط به استفاده از کارت اعتباری یا نقدی را پرداخت می کنند. r

چقدر بازرگانان در هزینه های کارت اعتباری پرداخت?

بزرگترین هزینه ای که بازرگانان پرداخت می کنند مبادله یا هزینه "کش رفتن" است که توسط ویزا و مسترکارت از پیش تعیین شده است و عواید صادرکنندگان بزرگ است. تقریبا 90 درصد از هزینه های کارت اعتباری در ایالات متحده توسط 10 بانک بزرگ ایالات متحده دریافت می شود. [نگاه کنید به صفحه 6].

از سال 2009 بیش از 300 نرخ تبادل مختلف اعم از 0.95% به 3.25% معامله با توجه به دفتر پاسخگویی دولت وجود دارد. پس از هزینه های کارت اعتباری تنها به رشد ادامه داد و همیشه یکی از سه بالاترین هزینه های عملیاتی برای اکثر تجار هستند. میانگین هزینه مبادله برای اپراتورهای کوچک رستوران 4.36 درصد از هر فروش است [امروز ایالات متحده را ببینید. ]

بازرگانان همچنین هزینه های کارت اعتباری را به خریداران و پردازنده های خود و همچنین هزینه های شبکه را مستقیما به ویزا و مسترکارت پرداخت می کنند.

چرا برخی از بازرگانان برای حداقل مبلغ معامله برای استفاده از کارت اعتباری بپرسید?

قبل از داد-فرانک یک قانون فدرال در سال 2010 تصویب شد که تغییرات قابل توجهی در مقررات مالی در ایالات متحده از جمله اصلاحات کارت بدهی ایجاد کرد. , بازرگانان حداقل مبالغ معاملات اعتباری را در معرض خطر خود قرار می دهند. قوانین پذیرش شبکه ویزا و مسترکارت به شبکه های کارت اجازه می دهد تا بازرگانانی را که از 5000 دلار در روز شروع می کنند برای تعیین حداقل کارت ها جریمه کنند. هزینه گرفتن کارت رشد کرده است تا تجار بالا به سادگی در تلاش برای محافظت از خود را از هزینه های بالا با درخواست مشتریان خود را به پرداخت با پول نقد و یا ارزان تر اشکال پرداخت در فروش کوچک دلار.

داد-فرانک محافظت توانایی تجار به مجموعه حداقل بر روی کارت های اعتباری به بیش از provide 10, اما حمایت همان بدهی به احتمال زیاد به دلیل نگرانی در مورد دسترسی به صندوق های مصرف کننده از قبل لود شده را فراهم نمی کند.

چقدر بازرگانان در هزینه های کارت بدهی پرداخت?

با توجه به 2015 داده های فدرال رزرو, بازرگانان پرداخت pay 18.41 میلیارد در کارت بدهی تبادل کش رفتن هزینه همراه با 3 3.59 میلیارد در هزینه های شبکه در معاملات بدهی بالغ بر 2 22 میلیارد. بازرگانان همچنین هزینه های پردازش را برای پذیرش کارت بدهی پرداخت می کنند که با خریدار/پردازنده بازرگانان مذاکره می شود. بانک ها همچنین 2.57 میلیارد دلار هزینه شبکه پرداخت می کنند.

تبادل بدهی هزینه کش رفتن برای صادر کنندگان از چهار حزب تنظیم (ویزا و مسترکارت) کارت های بدهی که 1) بیش از 1 10 میلیارد در دارایی, و 2) حاضر به مذاکره رایگان هزینه تبادل هزینه کش رفتن به طور مستقیم با تجار. با توجه به داده های فدرال رزرو [همان لینک], متوسط هزینه تبادل در معاملات بدهی تنظیم شد 23 سنت در 2015, در حالی که به طور متوسط هزینه تکنولوژی پردازش این معاملات بود 4.2 سنت. میانگین نرخ تبادل بدهی در معاملات بدهی کنترل نشده 43 سنت است.

هزینه تبادل است?

هر بار که یک مشتری ابجو بد و کم مایه یا نرخهای پایین یک کارت اعتباری یا بدهکاری در یک تاجر و یا وارد اطلاعات کارت اینترنتی, که کسب و کار می پردازد هزینه تبادل به تاجر خود را خریدار/پردازنده که سپس از طریق تبادل هزینه به بانک کارت صادر کننده عبور (به عنوان مثال بانک امریکا). علاوه بر هزینه های تبادل تاجر پرداخت هزینه های شبکه به ویزا و مسترکارت و هزینه های پردازش به تاجر خود را خریدار/پردازنده (یعنی اولین داده ها) که کل هزینه پذیرش کارت های اعتباری و بدهی را تشکیل می دهند.

چگونه تبادل هزینه کش رفتن مجموعه?

هزینه های مبادله توسط شبکه های کارت تعیین می شود. هنگامی که یک بانک یک کارت اعتباری یا بدهکاری صادر می کند به طور کلی دارای یک لوگوی ویزا یا مسترکارت در جلو و احتمالا تعداد انگشت شماری از علامت های دیگر شبکه بدهی پین (یعنی ستاره, نبض, نیویورک) در پشت است. هر زمان که یک دارنده کارت از کارت خود استفاده می کند, صادر کننده درامد مبادله ای را در سطح تعیین شده توسط شبکه برای این معامله دریافت می کند, بنابراین به نفع شبکه ها است که نرخ هزینه مبادله را افزایش دهند تا سود بیشتری را به صادرکنندگان برسانند و به نوبه خود نمرات شبکه خود را روی کارت بیشتری دریافت کنند. برخی از موضوعات رقابت جدی در مورد اینکه شبکه ها باید مجاز به تعیین هزینه های مبادله برای بانک ها باشند وجود دارد.

یک اقتصاددان فدرال رزرو تبادل را از این طریق توضیح داد:

"همانطور که می دانید در اکثر بازارهای افزایش رقابت منجر به کاهش قیمت ها. با این حال, در بازارهای کارت پرداخت, رقابت بین شبکه تمایل به رانندگی هزینه های تبادل بالاتر.”

نشست علنی شورای حکام فدرال رزرو در 16 دسامبر 2010.

چرا برخی از کسب و کار قبل از اجازه بودجه (مانند هتل ها, رستوران ها, ایستگاه های گاز)?

این است که به طور خاص برای اطمینان از بودجه کافی در حساب که کارت به اجازه معامله الکترونیکی با کارت بدهی یا کارت اعتباری مرتبط است و برگزاری این تعادل به عنوان در دسترس نیست یا تا زمانی که تاجر حساب حل و فصل و یا نگه دارید در دسترس هستند.

هنگامی که یک تاجر کارت اعتباری مشتری را می کشد, نقطه فروش به خریدار تاجر یا پردازنده کارت اعتباری متصل می شود, که تایید می کند حساب مشتری معتبر است و بودجه کافی برای پوشش هزینه معامله در دسترس است. در این مرحله وجوه "نگهداری" شده و از حساب مشتری کسر می شود اما هنوز به تاجر منتقل نشده است. این یک روش معمول است که ممکن است مبلغ مجاز در کش رفتن با مبلغ کل شارژ متفاوت باشد مانند زمانی که مشتری نکته ای را در یک رستوران سرویس میز اضافه می کند یا زمانی که مشتری از کارت خود برای روشن کردن پمپ بنزین استفاده می کند بدون اینکه کل فروش نهایی مشخص شود.

کارت های برچسب خصوصی چیست و چگونه کار می کنند?

برای کارت های برچسب خصوصی (به عنوان مثال میسی, سرمه, و غیره.) سه نهاد اصلی وجود دارد-مصرف کننده, تاجر و صادر کننده. در مورد کارت برچسب خصوصی تاجر مصرف کننده با توجه به رابطه مستقیم بین مصرف کننده و تجاری با نام تجاری می داند. صادر کننده به عنوان پردازنده/خریدار عمل می کند و قادر است اطلاعات مصرف کننده را در سطح دانه ای از جمله توانایی نگاه کردن به چیزی که خریداری می کند نگاه کند و بنابراین می تواند به راحتی تقلب و ریسک را شناسایی کند.

کارت های شرکت مارک چیست و چگونه کار می کنند?

کارت های مارک مشترک معمولا کارت های اعتباری هستند که شامل مشارکت بین تاجر و شبکه کارت می شوند. این کارت کار شبیه به کارت های اعتباری و بدهی و می تواند مورد استفاده قرار گیرد در چند بازرگانان, نه فقط تاجر که با کارت مارک. کارت شرکت مارک شایع ترین در صنایع هواپیمایی و هتل هستند.

چگونه شبکه مارک من (یعنی ویزا و مسترکارت) کارت های هدیه کار?

کارت های هدیه است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد در انواع مختلف خرده فروشان باز حلقه یا شبکه مارک کارت هدیه نامیده می شوند. این کارت ها مشابه کارت های اعتباری و نقدی کار می کنند.

چرا من نمی توانم با استفاده از مقدار کامل از کارت هدیه شبکه من در همه جا در یک ضربه تند وشدید زدن?

تنظیم پیش فرض برای اکثر بازرگانان و سیستم های پرداخت قبل از اجازه مقدار مجموعه ای از پول در کارت اعتباری یا بدهکاری برای پوشش احتمال اتهامات نهایی برگزار می شود خواهد بود. بیشتر در پمپ بنزین ها و هتل ها و رستوران ها استفاده می شود. یک مقدار خاص از پول برای یک معامله, و گاهی اوقات این حساب برای بیش از مقدار موجود بر روی کارت – مانند در یک پمپ گاز, هتل و یا رستوران. اگر این مورد است, کارت ممکن است کاهش یافته است. مثلا, در رستوران ها, مقدار به طور خودکار قبل از اجازه برای یک 20% نوک برای اطمینان از بودجه در دسترس هستند برای یک مصرف کننده برای اضافه کردن که نوک. این یک فرایند کهنه است که امیدوارم با تجارت تلفن همراه و پرداخت های نزدیک به زمان واقعی حل شود.

چگونه برنامه های کارت هدیه خرده فروشی کار?

کارت های هدیه خرده فروشی معمولا برای بازخرید در یک خرده فروش خاص یا چند مارک خرده فروشی متعلق به همان شرکت مادر در دسترس هستند. فناوری معامله از طریق کارتهای هدیه حلقه بسته ایمن تر و ایمن تر است. این برنامه ها می توانند از نظر هزینه های معامله نیز بسیار کم هزینه باشند.

چگونه معاملات سود الکترونیکی (بی) کار?

برنامه اصلی بی تی تی در ایالات متحده برنامه کمک تغذیه تکمیلی (ضربه محکم و ناگهانی) است که قبلا به عنوان کوپن مواد غذایی شناخته می شد. اسنپ بی تی تا حدی نرخ کلاهبرداری بسیار پایینی دارد زیرا در هر معامله به پین نیاز دارند.

اساسا, در حالی که ناشناخته به مردم در برنامه های سود یارانه ویزا, مسترکارت, و بانک های بزرگ به دلیل پرداخت هزینه های هزینه های معامله به هزینه تمام محصولات ساخته شده.

"انجام قوانین "افتخار همه کارت" به یک نام تجاری بدهی و کارت های اعتباری اعمال می شود?

قوانین افتخار همه کارت ها (و اکنون قوانین افتخار همه کیف پول ها) بین محصولات اعتباری و بدهی عبور نمی کنند بلکه برای همه کارت های صادر شده در این نوع محصولات اعمال می شوند. بنابراین اگر یک تاجر یک کارت اعتباری مارک دار را بپذیرد باید تمام کارت های اعتباری این برند را بپذیرد. به طور مشابه, اگر تاجر یک کارت بدهی مارک را می پذیرد باید تمام کارت های بدهی که با نام تجاری. دادخواهی در اواسط دهه 1990 یک تاجر را قادر می سازد محصولات بدهی یک برند را بپذیرد در حالی که نیازی به پذیرش کارت های اعتباری همان برند نیست و بالعکس.