دموکراسی شکست و قرار دادن سیستم اقتصادی ما در معرض خطر?

این گزارش نشریه مشترک برنامه مطالعات حاکمیت در موسسه بروکینگز و مرکز دموکراسی متحد ایالات متحده است.

"من فکر می کنم زوال دموکراسی تهدیدی مرگبار برای مشروعیت و سلامت سرمایه داری است.”

—ربکا هندرسون, مدرسه کسب و کار هاروارد 1

حاکمیت قانون و دموکراسی برای بازارهای سرمایه بسیار مهم است. یک بازار متوازن توسط یک دولت منتخب دموکراتیک و شفاف و توانمند و یک جامعه مدنی قوی ("یک رژیم فراگیر") نرخ رشد پایدار و رفاه اجتماعی بیشتری را به همراه دارد. 2 برعکس تهدید به دموکراسی تهدیدی برای بخش خصوصی است و به همین دلیل رهبران کسب و کار و سرمایه گذاران نهادی نمی توانند در حاشیه باقی بمانند.

این مقاله به بررسی وضعیت دموکراسی امریکا می پردازد و اینکه این یک خطر سیستماتیک است که بر وظایف امانتی تاثیر می گذارد. مقاله در سه قسمت پیش می رود. در ابتدا ما این سوال را بررسی می کنیم که دموکراسی امریکایی به سمت شکست عقب نشینی می کند و استدلال می کنیم که چنین است. در مرحله دوم بررسی خواهیم کرد که شکست دموکراتیک نشان دهنده یک ریسک سیستماتیک است یا خیر. در بخش سوم ما برخی از افکار اولیه را در مورد اقداماتی که بازیگران بخش خصوصی ممکن است به عنوان بخشی از وظایف امانتی خود با توجه به تهدیدات دموکراسی و بازارهای ایالات متحده انجام دهند پیشنهاد می کنیم.

بخش 1: دموکراسی شکست?

ما این سوال را در دو بعد کلیدی بررسی می کنیم: افکار عمومی و عملکرد نهادی.

عمومی امریکایی

بر اساس شش نظرسنجی با کیفیت بالا که در یک سال و نیم گذشته انجام شده حمایت از دموکراسی به عنوان بهترین شکل حکومت همچنان قریب به اتفاق و عمدتا با ثبات در سراسر خطوط حزب است. 3 اما از هر 5 امریکایی حدود 1 دیدگاه دارند که باعث می شود حداقل در صورت عدم حمایت کامل از اقتدارگرایی باز باشند. 4

اما یک صلاحیت مهم وجود دارد: امریکایی ها به شدت بین دموکراسی در اصل و در عمل فرق می گذارند. توافق تقریبا جهانی وجود دارد که سیستم ما به خوبی کار نمی کند—به ویژه اینکه نتایجی را که مردم می خواهند به دست نیاورد. این نگران کننده است زیرا اکثر مردم دموکراسی را برای میوه هایش و نه فقط ریشه هایش ارزش می گذارند. 5

با توجه به این وضعیت, جای تعجب نیست که حمایت عمومی بسیار بالا برای تغییر اساسی در سیستم سیاسی ما را به سیستم کار بهتر است. هیچ حزبی از وضع موجود در امریکای معاصر وجود ندارد: هر دو طرف خواهان تغییر هستند اما در مورد جهت تغییر اختلاف نظر دارند. متاسفانه از هر 10 امریکایی 6 نفر فکر نمی کنند که سیستم بتواند تغییر کند. 6 و چون با وجود اختلال رو به رشد تغییر نکرده است, قطبش منجر به بن بست قانونگذاری شده است, که حمایت فزاینده ای از اقدامات اجرایی بدون قید و بند برای اجرای اراده مردم ایجاد کرده است.

ویلیام گالستون

کرسی عزرا ک. زیلخا و مطالعات ارشد حکومتی

الین کامارک

مدیر موسس-مرکز مدیریت عمومی موثر

مطالعات ارشد حکومتداری

دموکراسی به معنای حاکمیت مردم است اما امریکایی ها کاملا در مورد اینکه چه کسی به مردم تعلق دارد موافق نیستند. اگر چه زمینه های توافق در سراسر خطوط حزبی و عقیدتی وجود دارد, برخی در کشور ما معتقدند که به "واقعا" امریکایی, شما باید به خدا اعتقاد, شناسایی به عنوان مسیحی, و در ایالات متحده متولد. 7 در دوره افزایش مهاجرت و کثرت گرایی مذهبی این اختلافات می تواند خطرناک شود.

اختلاف نظر در مورد اینکه چه کسی واقعا امریکایی است بخشی از شکاف گسترده تر در فرهنگ امریکا است. 70 درصد جمهوریخواهان معتقدند که فرهنگ و شیوه زندگی امریکا از دهه 1950 به بدتر تغییر کرده است در حالی که 63 درصد دموکرات ها معتقدند که به سمت بهتر تغییر کرده اند. 8 اکثریت قوی از جمهوری خواهان موافقم که" همه چیز تغییر کرده بسیار است که من اغلب احساس می کنم مانند یک غریبه در خود من شهرستان "که" امروز امریکا در معرض خطر از دست دادن فرهنگ و هویت "و این که" امریکایی راه زندگی نیاز به محافظت خارجی را تحت تاثیر قرار."اکثریت دموکرات ها این گزاره ها را رد می کنند.

حمایت از خشونت سیاسی قابل توجه است. در ماه فوریه 2021 39 درصد از جمهوری خواهان 31 درصد از مستقل و 17 درصد از دموکرات ها توافق کردند که " اگر انتخاب رهبران نمی خواهد محافظت از امریکا مردم باید این کار را خود را حتی اگر این نیاز به اقدامات خشونت است."در ماه نوامبر 30 درصد جمهوریخواهان و 17 درصد از افراد مستقل و 11 درصد از دموکرات ها موافقت کردند که برای نجات کشور ما مجبور به خشونت شوند.” 9

در حالی که حمایت عمومی از بسیاری از اصلاحات در قانون مصالحه فدرال قوی است, شکاف در رای دهندگان در چه به عنوان بزرگترین مشکل در سیستم فعلی ما وجود دارد. 10 در ماه سپتامبر تنها 36 درصد معتقد بودند که" قوانین است که بیش از حد دشوار برای شهروندان واجد شرایط برای رای دادن "تشکیل بزرگترین مشکل برای انتخابات ما در مقایسه با 45% که شناسایی" قوانین که به اندازه کافی سخت برای جلوگیری از رای غیر قانونی از بازیگران " به عنوان بزرگترین مشکل.

نتیجه گیری ما از این بررسی سریع افکار عمومی این است که اگر دموکراسی در امریکا شکست بخورد به این دلیل نخواهد بود که اکثریت امریکایی ها خواهان شکل غیر دموکراتیک دولت هستند. این امر به این دلیل خواهد بود که یک اقلیت سازمان یافته و هدفمند موقعیت های استراتژیک را در درون سیستم به دست می گیرد و ماده دموکراسی را در حالی که پوسته خود را حفظ می کند برانداز می کند—در حالی که اکثریت به خوبی سازمان یافته نیستند یا به اندازه کافی اهمیت نمی دهند که مقاومت کنند. همانطور که ما در بخش بعد نشان می دهد, احتمال این که این اتفاق خواهد افتاد به دور از راه دور.

موسسات امریکایی

راه دوم در نظر گرفتن شکست دموکراسی نگاه به نهادهای حکومتی است. سیستم های دموکراتیک موفق برای دولت های متشکل از مردان و زنان اخلاقی طراحی نشده اند که فقط به منافع عمومی علاقه مند هستند. اگر رهبران همیشه فضیلت وجود خواهد داشت بدون نیاز به کنترل و توازن.

پدران بنیانگذار این را درک کردند. سیستمی را طراحی کردند که از دیدگاه اقلیت ها محافظت کند تا ما را از رهبرانی که تمایل به دروغ گفتن و دزدی دارند محافظت کند و (به طور متناقضی) از اکثریت در برابر اقلیت هایی که مصمم به براندازی نظم قانون اساسی هستند محافظت کند.

در دوران ریاست جمهوری مغلوب ساختن پیشی جستن, رسمی نهادی "گاردریل" دموکراسی—کنگره, سیستم فدرالیستی, دادگاه, بوروکراسی, و شرکت مطبوعات برگزار شد در برابر فشار عظیم. در عین حال شواهدی وجود دارد که نشان می دهد هنجارهای غیررسمی رفتاری که عملکرد این نهادها را شکل می دهد به طور قابل توجهی تضعیف شده است و باعث می شود که در معرض تلاش های بعدی برای براندازی قرار گیرند. 11 هیچ تضمینی وجود ندارد که دموکراسی مشروطه ما از یک حمله پایدار—و احتمالا بهتر-سازمان یافته—در سالهای پیش رو جان سالم به در ببرد.

ما با خبرهای خوب در مورد موسسات خود شروع می کنیم.

رییس جمهور پیشین ترامپ موفق به تضعیف مادی قدرت کنگره نشد. 12او سعی نکرد کنگره را منحل کند و در حالی که اغلب با این نهاد میجنگید با این نهاد مبارزه کرد. سخنگوی مجلس نانسی پلوسی (د-کالیفرنیا) هیچ مشکلی در مقابله با او نداشت و دموکرات ها نه یک بار بلکه دو بار اتهامات استیضاح علیه او مطرح کردند. اگرچه گمانه زنی ها شایع بود اما در نهایت رهبر اکثریت میچ مک کانل (ر-کی) جلوی هیچ یک از محاکمه ها را نگرفت. در حالی که مک کانل رهبر پیشین و متحدانش را لاپداگ رییس جمهور پیشین نامیدهاند اما تقریبا در تمام مسایل سیاست داخلی مانند اکثریت جمهوریخواهان عمل کردهاند و در سیاست خارجی مک کانل رهبر سابق سناتورهای جمهوریخواه را که سعی میکردند ترامپ را محدود کنند متوقف نکردند و مجازات نکردند. 13

نظام امریکایی یک نظام فدرالیستی است. قانون اساسی توزیع قدرت بین دولت فدرال و دولت ایالتی, مدون در 10 اصلاحیه هفتم قانون اساسی. ایالت ها بارها و بارها و با موفقیت قدرت خود را علیه رییس جمهور سابق ترامپ به ویژه در دو زمینه کووید-19 و رای گیری اعمال کرده اند. 14

علیرغم تلاشهای ترامپ برای تحت فشار قرار دادن فرمانداران کشور و دیگر مقامات ایالتی برای انجام هر کاری که او میخواست او خسارت ماندگاری به سیستم فدرالیستی وارد نکرد و ایالتها ضعیفتر—شاید حتی قویتر—از قبل از ریاستجمهوریاش نیستند. شهروندان اکنون درک می کنند که در یک بحران دولت ها کسانی هستند که چیزهایی را که برایشان مهم است مانند دستور خاموش کردن و توزیع واکسن کنترل می کنند.

مطالب مرتبط

راهکار دموکراسی 2021: 10 تعهد برای پیشبرد دموکراسی

سازندگان بیشتر و معامله گران کمتر: یک استراتژی رشد برای اقتصاد امریکا

در بهار سال 2020 پرزیدنت ترامپ که مشتاق بود به موقع برای مبارزات انتخاباتی مجدد خود از کووید گذشته باشد سخت تلاش می کرد تا کشورها زودتر باز شوند. فقط چند پیروی, در حالی که بسیاری از—از جمله برخی از فرمانداران جمهوری خواه—او را نادیده گرفته. ترامپ سپس تهدید کرد که تجهیزات پزشکی را بر اساس تصمیمات ایالت ها در مورد گشودن منع خواهد کرد. او علیه تفسیر دیوان عالی کشور از متمم 10 مطرح شد که مانع از این می شود که رییس جمهور از مشروط کردن کمک های فدرال بر اساس رضایت فرمانداران به خواسته های رییس جمهور جلوگیری کند. 15

گاردریل های بین دولت فدرال و ایالت ها همچنین در مورد مبارزات انتخاباتی ترامپ برای معکوس کردن نتایج انتخابات 2020 برگزار شد. در گرجستان, وزیر امور خارجه جمهوری خواه براد رافنسپرگرگر, یک حامی جمهوری خواه و مغلوب ساختن پیشی جستن بی باک, نتایج انتخابات گواهی به رغم تماس های شخصی و تهدید از سوی رییس جمهور. در میشیگان رهبر اکثریت جمهوریخواه مجلس سنا مایک شیرکی و لی چتفیلد سخنگوی مجلس جمهوریخواه به تلاش های ترامپ برای از بین بردن روند انتخاب انتخاب کنندگان تسلیم نشدند.

یکی از نشانه های شکست دموکراسی ها ضعف سیستم قضایی تحت کنترل شدید سیاسی است. اما تحت حمله رییس جمهور ترامپ قوه قضاییه علی رغم تلاش های مکرر برای پیروزی در دادگاه ها مستقل ماند و او نتوانست در صندوق های رای پیروز شود. قضات منصوب پرزیدنت ترامپ اغلب تصمیماتی می گرفتند که تلاش های ترامپ برای لغو نتایج را خنثی می کرد. در واقع پس از انتخابات تیم ترامپ و متحدانش 62 پرونده قضایی مطرح کردند و دقیقا یک پرونده را بردند. 16 (دیگران او یا کاهش یافته و یا از دست داده.) بسیاری از این تصمیمات توسط قضات جمهوری خواه صادر شد. 17 شاید بزرگترین ناامیدی رییس جمهور سابق ترامپ تصمیم دیوان عالی کشور برای عدم شنیدن چالش های انتخاباتی در مورد ایالت هایی بود که وی ادعا می کرد برنده شده است. 18

مطبوعات رایگان یک عنصر ضروری از یک دموکراسی سالم است. رییس جمهور سابق مغلوب ساختن پیشی جستن صرف چهار سال با استفاده از منبر قلدر از ریاست جمهوری به تمسخر مطبوعات, خواستار نام و "دشمن مردم" و با اشاره به رسانه های او را دوست ندارد به عنوان "شکست."او اعتبار مطبوعاتی خبرنگاران را که دوست نداشت لغو کرد. (دادگاهها بازگردانده شدند.) با این وجود خبرنگاران از بیان دروغ های او ترسی نداشتند. مغلوب ساختن پیشی جستن از دفتر برای ماه در حال حاضر, هیچ رسانه های خبری عمده رفته اند شکست. کمتر کسی از انتقاد از پرزیدنت ترامپ یا حامیانش هراس دارد.

مطبوعات رایگان هنوز اساسا رایگان هستند (اگرچه پرزیدنت ترامپ بدون شک به کاهش اعتماد عمومی رسانه ها کمک کرده است که به نوبه خود عملکردهای نظارتی و پاسخگویی خود را تضعیف می کند). مشکلات مالی و ساختاری این کشور که بیشتر مربوط به چالشهای عصر اینترنت است پیش از ترامپ بود. برخی استدلال می کنند که رییس جمهور سابق مغلوب ساختن پیشی جستن افزایش بی اعتمادی در رسانه ها اما به عنوان رای گیری نشان می دهد عدم اعتماد به رسانه ها کاهش یافته و به کمتر از پنجاه درصد در دهه اول قرن 21 است و باقی مانده در دهه چهل پایین در سال های اخیر. 19

یک نکته پایانی: دموکراسی ها اغلب زمانی شکست می خورند که طرف نظامی خود با شورشیان ضد دموکراتیک باشد. اما در ایالات متحده سنت کنترل مدنی بر نیروهای مسلح—به ویژه در داخل ارتش-همچنان قوی است. پس از هرج و مرج در پارک لافایت در خرداد ماه گذشته, وقتی مارک میلی, رییس ستاد مشترک, با رییس جمهور وقت ترامپ در خستگی نظامی ظاهر شد, میلی و دیگر رهبران ارشد نظامی از راه خود رفت به تاکید مجدد بر این سنت, است که به تمام افسران در طول حرفه خود حفر. کودتای نظامی کمترین راه برای پایان دادن به دموکراسی در امریکا است. 20

پس چرا ما نگران?

اگرچه دانشمندان و صاحب نظران مدتهاست که با پشیمانی از افزایش قطبش حزبی و کاهش اثربخشی کنگره خبر داده اند اما نگرانی در مورد شکست کامل دموکراسی امریکایی قبل از ظهور دونالد ترامپ نادر بود. پیش از این هرگز در تاریخ امریکا کاندیدایی نداشتیم که به رییسجمهوری اشاره نکرد که یکپارچگی نظام انتخاباتی را تحقیر کرد و بارها در طول انتخابات خود اشاره کرد که اگر شکست بخورد نتایج انتخابات را نمیپذیرد. این رفتار در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان شروع شد و پیش از انتخابات 2016 که پیروز شد و انتخابات 2020 که باخت ادامه داشت. 21 این به اوج که در ژانویه منفجر شد ساخته شده است 6, 2021, زمانی که طرفداران, به نام واشنگتن برای یک "توقف سرقت" تجمع, راهپیمایی به کنگره, حمله افسران اجرای قانون, تخریب دفاتر, و نقض گالری سنا که رای کالج انتخاباتی قرار بود در حال وقوع است.

حملات بدون توقف به انتخابات امریکا بخشی از یک حمله گسترده تر به حقیقت بود. هر داستانی که ترامپ و طرفدارانش دوست نداشتند به "اخبار جعلی" تبدیل شد و به تدریج اما قطعا جهانی جایگزین ایجاد کرد که همه چیز را از یکپارچگی انتخابات گرفته تا دستورالعمل های بهداشت عمومی برای همه گیری کووید در بر می گرفت. وجود تعداد قابل توجهی از شهروندان که نمی توانند در مورد حقایق به توافق برسند تهدیدی عظیم برای دموکراسی است. همانطور که تیموتی اسنایدر مورخ ییل در کتاب خود در سال 2018 اشاره می کند: راه بی اعتنایی, اقتدارگرایانی مانند ولادیمیر پوتین هیچ فایده ای برای حقیقت یا واقعیت ندارند, زیرا فقط از مواردی استفاده می کنند که به دستیابی و حفظ قدرت کمک می کند. 22 همانطور که همکار ما جاناتان راوچ استدلال می کند در قانون اساسی دانش , اطلاعات غلط و جنگ با واقعیت به ابعاد "معرفتی" رسیده است. 23

کتاب های مرتبط

ترفندهای کثیف در عصر دیجیتال

انتخاب معاون رییس جمهور

اگرچه پروسه های قانون اساسی غالب شد و ترامپ دیگر رییس جمهور نیست اما او و پیروانش همچنان دموکراسی امریکا را تضعیف می کنند و بسیاری از امریکایی ها را متقاعد می کنند که به نتایج انتخابات بی اعتماد باشند. حدود سه چهارم جمهوریخواهان درجه یک معتقدند که تقلب گسترده ای در سال 2020 رخ داده است و جو بایدن به طور قانونی به ریاست جمهوری انتخاب نشده است. یک نظرسنجی "سیاسی" /صبح مشورتی نشان داد که بیش از یک سوم رای دهندگان امریکایی احساس می کنند انتخابات 2020 باید لغو شود از جمله سه نفر از پنج جمهوریخواه.” 24

پیامدهای انتخابات 2020 نقاط ضعف ساختاری را در نهادهای طراحی شده برای حفظ یکپارچگی روند انتخابات نشان داد. تمرکز نگرانی قانون شمارش انتخابات سال 1887 است که در پاسخ به انتخابات مورد مناقشه سال 1876 تصویب شد. این قانون به قدری مبهم تدوین شده است که یکی از وکلای پیشین ترامپ از این قانون به عنوان مبنای تفاهم نامه ای استفاده کرده است که می گوید معاون سابق پنس که قانون اساسی او را به عنوان صندلی نشست شمارش برگه های رای کالج های انتخاباتی تعیین می کند حق دارد از برگه های تایید شده انتخاب کنندگان که ایالت ها به واشنگتن فرستاده اند چشم پوشی کند. اگر پنس تسلیم فشار ترامپ برای انجام چنین اقدامی می شد انتخابات به هرج و مرج کشیده می شد و قانون اساسی به خطر می افتاد. 25

اخیرا حمله رییس جمهور پیشین ترامپ به یکپارچگی انتخابات 2020 چرخشی جدید و خطرناک به خود گرفته است. طرفداران او به جای تمرکز بر دولت فدرال بر دنیای مبهم ماشین های انتخاباتی تمرکز کرده اند. اکثریت جمهوریخواهان در مجالس قانونگذاری ایالتی قوانینی را تصویب می کنند که رای دادن و تضعیف توانایی مقامات انتخاباتی در انجام وظایف خود را دشوارتر می کند. در بسیاری از کشورهای, به خصوص از نزدیک رقابت مانند اریزونا و گرجستان, اقای. حامیان ترامپ در تلاشند تا کسانی را که از صداقت انتخابات حمایت می کنند شکست دهند و حامیان رییس جمهور سابق را جایگزین کنند. 26

در سطح محلی تهدیدات مرگ علیه مدیران انتخابات دموکرات و جمهوریخواه صورت می گیرد و تا 30 درصد از مقامات انتخاباتی مورد بررسی قرار می گیرند و می گویند نگران امنیت خود هستند. 27 به عنوان مدیران انتخابات چاشنی بازنشسته و یا فقط ترک, حامیان مغلوب ساختن پیشی جستن در حال رقابت برای این مواضع مبهم اما محوری. در میشیگان, برای مثال, واشنگتن پست گزارش می دهد که تمرکز شدید بر روی تخته به اتهام صدور گواهینامه رای در سطح شهرستان وجود دارد. جمهوریخواهانی که علیه تلاش های رییس جمهور سابق ترامپ برای تغییر تعداد رای گیری رای دادند جایگزین می شوند. و خطرناکتر از همه این است که برخی از ایالتها قوانینی را در نظر میگیرند که نهادهای قدیمی را برای صدور گواهینامه شمارش رای دور میزند و به قانونگذاران حزبی این اختیار را میدهد که تعیین کنند کدام یک از انتخاب کنندگان در کالج انتخاباتی نمایندگی خواهند کرد.

بنابراین دموکراسی امریکایی از ابتدا مورد حمله قرار گرفته است. جدیدترین حمله سیستماتیک به دستگاه های انتخاباتی ایالتی و محلی بسیار خطرناک تر از اظهارات بی نظم رییس جمهور سابق است. جنبشی که به مهارتهای سازمانی ترامپ متکی بود هیچ تهدیدی برای نهادهای قانون اساسی نخواهد بود. حرکتی که از او با هدف مشخص و برنامه ریزی دقیق برای دستیابی به این هدف الهام گرفته شده است موضوع دیگری خواهد بود.

احتمال تحقق این تهدید در چند سال بعد زیاد و رو به افزایش است. شواهد نشان می دهد که ترامپ بار دیگر به دنبال نامزدی ریاست جمهوری جمهوری خواهان است—و اگر تلاش کند این نامزدی را برنده خواهد شد. حتی اگر او تصمیم به انجام این کار نیست, پایه حزب را در یک نامزد که چشم انداز رییس جمهور سابق سهام اصرار دارند و مایل به شرکت در یک طرح برای پیروزی در ریاست جمهوری با براندازی نتایج انتخابات دولت در صورت لزوم است. این عواقب می تواند شامل یک دوره طولانی بی ثباتی سیاسی و اجتماعی و شیوع خشونت جمعی باشد.

بخش 2: یک دموکراسی شکست بخش خصوصی را تهدید?

بخش خصوصی امریکا به چند دلیل سهم بزرگی در نتیجه مبارزه برای دموکراسی امریکایی دارد.

ربکا هندرسون استدلال می کند که در مقاله اخیر بررسی تجاری هاروارد با عنوان "تجارت نمی تواند دموکراسی را بدیهی تلقی کند" ,

تجارت امریکا به دموکراسی امریکایی نیاز دارد. بازارهای رایگان نمی توانند بدون حمایت از نوعی دولت توانا و پاسخگو زنده بمانند که می تواند قوانین بازی را تنظیم کند که بازارها را کاملا رایگان و عادلانه نگه دارد. و تنها دموکراسی میتواند تضمین کند که دولتها پاسخگو باشند و به دولتها مشروع نگریسته شوند و توسط عده معدودی و نوعی سرمایهداری دوست صمیمی که در بسیاری از نقاط جهان میبینیم به حکومت بسیاری واگذار نشوند. 28

هندرسون همچنین استدلال می کند که, فقط به عنوان دموکراسی مجموعه قواعد بازی برای بخش خصوصی, بخش خصوصی می تواند کمک به در محل نگه دارید "گارد محافظ نرم دموکراسی," مانند "هنجارهای نانوشته تحمل متقابل و بردباری" که دموکراسی متکی. 29 "مدیرعاملها مورد اعتماد عموم مردم هستند" و بنابراین نگرش بخش خصوصی نسبت به دولت و دموکراسی از اهمیت بالایی برخوردار است. 30 زیرا بازار و دموکراسی به یکدیگر وابسته هستند, یک خطر سیستماتیک برای یکی, طبق تعریف, یک خطر سیستماتیک برای دیگری است.

شواهد فراملیتی از بانک جهانی و ازادی خانه تقویت ادعای هندرسون, 31 به عنوان نشانی از کار پیشگام توسط دارون عاصم اوغلو و جیمز رابینسون در رابطه بین رفاه اقتصادی و پاسخگویی سیاسی. 32 سارا رپوچی معاون پژوهش و تجزیه و تحلیل در ازادی هاوس می نویسد: "سرکوب های سیاسی و بحران های امنیتی مرتبط با حکومت استبدادی اغلب درایو کردن کسب و کار و محل کارکنان, زنجیره تامین, و سرمایه گذاری در معرض خطر, علاوه بر افزایش نگرانی های معتبر و قانونی برای شرکت های خارجی که درگیر ماندن."33 این نشان می دهد که این به نفع خود جامعه سرمایه گذاری است که به طور فعال تلاش های خود را برای تضعیف یا از بین بردن این سیستم های دموکراتیک متوقف کند. ماهیت کنترل ها و توازن ها ثبات یک بازار رایگان را فراهم می کند و اطمینان می دهد که یک شهروند رایگان و متعهد تثبیت کننده ترین نیروهای بازار را فراهم می کند. "جهان دموکراتیک تر خواهد بود با ثبات تر, دعوت از محل برای دموکراسی تاسیس به تجارت و سرمایه گذاری.” 34

واقعیت ساده این است که برنامه ریزی و سرمایه گذاری در شرایط ناپایدار و ناپایدار دشوار است. ایالات متحده از حساب تحلیل ریسک سیاسی مستثنی نیست حتی اگر ما عادت به استفاده از این تحلیل در کشور خودمان نداشته باشیم. سرمایه گذاران یک وظیفه امانتی است که وابسته به درک خود و تلاش برای مقابله با خطر سیستمیک است. بر اساس یک گزارش اخیر "تصمیمات اتخاذ شده توسط امانتیان باعث کاهش زنجیره سرمایه گذاری می شود که بر فرایندهای تصمیم گیری تاثیر می گذارد, شیوه های مالکیت و در نهایت نحوه مدیریت شرکت ها.” 35

علاوه بر این همانطور که شرکتها و کشورهای خارج از کشور نگران ثبات قوانین و نهادهای ما هستند دو بار به سرمایهگذاری در ایالات متحده فکر خواهند کرد و مذاکره برای مشارکتهای بینالمللی سودمند سختتر خواهد بود. اقتصاددانان معتقدند که " بازار رایگان به سیاست رایگان و جامعه سالم نیاز دارد.” 36

این وضعیت توسط این واقعیت است که شرکت های بزرگ در امریکا در یک موقعیت ضعیف به مقاومت در برابر حمله سیاسی بدتر. بنا به گزارش سازمان گالوپ که نزدیک به نیم قرن است اعتماد عمومی به موسسات بزرگ را مورد بررسی قرار داده است سهم امریکایی ها که به کسب و کارهای بزرگ بسیار کم یا بی اعتماد هستند هرگز بالاتر نبوده است حتی در عمق رکود بزرگ. در میان 17 موسسات گالوپ ارزیابی, اعتماد به نفس در کسب و کار بزرگ رتبه 15 هفتم , پیش از تنها اخبار تلویزیون و کنگره ایالات متحده. پیچیده چالش سیاسی خود را در یک کشور قطبی, شرکت های بزرگ امریکا به طور فزاینده ای به چالش کشیده شده توسط کارکنان, فعالان, و در واقع برخی از سهامداران را به غرفه در تفرقه موضوعات اجتماعی و سیاسی در راه است که هر دو منعکس کننده و تقویت قطبش قرمز.

برای بسیاری از قرن گذشته, جمهوری خواهان قهرمان شد, و دموکرات منتقدان, شرکت های بزرگ امریکا. اما در حال حاضر عدم حمایت از کسب و کار بزرگ در سراسر طیف سیاسی فراگیر است. در اواسط 2019, 54% جمهوریخواهان یک ارزیابی مثبت از تاثیر کسب و کار بزرگ در این دوره از زندگی ملی ما بود. دو سال بعد, این رقم به کاهش یافته بود 30%, در مورد همان است که برای دموکرات. حمایت جمهوری خواهان از بانک ها و موسسات مالی و همچنین شرکت های فناوری نیز کاهش مشابهی را تجربه کردند. 37 اگر یک عوامفریبای منتخب با استناد به امنیت ملی یا یک موضوع اجتماعی داغ به دنبال محدود کردن استقلال بخش خصوصی باشد, مخالفت عمومی با این تلاش احتمالا در بهترین حالت خاموش خواهد بود.

در سطح نخبگان, اوراق قرضه سنتی بین حزب جمهوری خواه و کسب و کار بزرگ نیز شکستن. مثلا, اخیر توسط سناتور جمهوری خواه مارکو روبیو ویرایش(تحقیق فلوریدا.) تماس از شرکت های بزرگ امریکا برای گرفتن طرف در جنگ فرهنگ: "امروز, شرکت های بزرگ امریکا به طور معمول خم قدرت خود را به تحقیر سیاستمداران در صورتی که جرات حمایت از ارزش های سنتی در همه.” 38

به اختصار, در حالی که کار بیشتری باید انجام شود, ما معتقدیم که سرنوشت دموکراسی به منزله یک خطر سیستماتیک به بازار. سرنوشت دموکراسی و بخش خصوصی به طور جدایی ناپذیری مرتبط است و رهبران بخش خصوصی دلایل منافع شخصی و همچنین اصولی برای انجام هر کاری که می توانند برای تقویت دموکراسی دارند.

بخش 3: بخش خصوصی برای تقویت دموکراسی چه کاری می تواند انجام دهد?

بخش خصوصی سابقه طولانی و قابل احترامی در حوزه عمومی دارد. شاید کمپین شناخته شده در دانشگاه ها در دهه 1980 شروع به تشویق دانشگاه ها برای پایان دادن به سرمایه گذاری های خود در شرکت های تجاری در افریقای جنوبی. این جنبش به صندوق های بازنشستگی و شهرها و ایالت ها گسترش یافت. تا سال 1990 بیش از 200 شرکت امریکایی روابط سرمایه گذاری خود را با افریقای جنوبی قطع کردند. تا سال 1994 نلسون ماندلا رهبر جنبش ضد تبعیض نژادی که پس از سه دهه زندان ازاد شد به ریاست جمهوری افریقای جنوبی انتخاب شد. 39

نمونه های دیگر اقدامات شرکتی شامل جنبش واگذاری سودان در اوایل اواسط دهه 2000 ناشی از نسل کشی دارفور است که منجر به تصویب حدود نیمی از ایالت های ایالات متحده اساسنامه واگذاری را تصویب کرد که برای بسیاری از صندوق های بازنشستگی دولتی باقی مانده است. تعهد مالی بدون دخانیات سازمان ملل متحد که توسط تقریبا 130 شرکت از بخش بانکی و مالی امضا شده بود در کنار فشار شدید نظارتی دولت ایالات متحده صورت گرفت. اخیرا در پاسخ به سیاه زندگی ماده جنبش شرکت متعهد نزدیک به 50 میلیارد دلار برای رسیدگی به نابرابری نژادی. 40 بسیاری از شرکت ها تعهدات یا تعهدات خود را برای مبارزه با تغییرات اقلیمی انجام داده اند—به عنوان مثال از طریق اقدام اقلیمی 100+ "ابتکاری تحت هدایت سرمایه گذاران برای اطمینان از اینکه بزرگترین گازهای گلخانه ای شرکت های بزرگ جهان اقدامات لازم را در مورد تغییرات اقلیمی انجام می دهند."41 برابری ازدواج نمونه دیگری از چنین تاثیری است. 42 در حالی که پیشرفت ناهموار باقی مانده است, سرمایه گذار اقدام ساخت یک تفاوت.

در سال های اخیر بسیاری از شرکت های بزرگ امریکا و وال استریت از جمله بسیاری از شرکت های بزرگ چند ملیتی بر روی اصول هدایت سازمان ملل متحد در کسب و کار و حقوق بشر امضا کرده اند (جون 2011) و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد (سپتامبر 2015).

سرانجام, جنبش برای اس جی (محیط زیست, اجتماعی, و حکومت) سرمایه گذاری قوی و رو به رشد است. تقاضای سرمایه گذاران و فشار نظارتی بیشتر و بیشتر سرمایه گذاران نهادی سرمایه گذاری اس جی را اجرا می کنند. صاحبان دارایی مانند صندوق های بازنشستگی به طور فزاینده ای خواستار استراتژی های سرمایه گذاری پایدار هستند.

تا همین اواخر دموکراسی تمرکز کمپین های شرکتی در حوزه عمومی نبوده است. با این حال در پاسخ به انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 و تلاش های رییس جمهور سابق ترامپ برای لغو نتایج برخی از شرکت ها وارد نزاع شدند. در اواخر اکتبر سال 2020 گروهی از رهبران کلیدی کسب و کار به رهبری کسب و کار میزگرد انجمن ملی تولید کنندگان و اتاق بازرگانی ایالات متحده با صدور بیانیه ای دفاع از یکپارچگی روند انتخابات. وقتی مشخص شد که بایدن در انتخابات پیروز شده است اعضای این گروه در حمایت از ارج نهادن به نتایج اظهاراتی کردند و اعلام کردند که روند انتقال برای انتقال قدرت باید فورا شروع شود. 43 شرکت های متعدد کمک های مالی تایید خود را به نامزدها که در برابر صدور گواهینامه نتایج انتخابات رای داده بودند متوقف—و برخی از, مانند چارلز شواب, اعلام کرد که دادن سیاسی خود را در دسترس نباشد "در پرتو یک فضای سیاسی تقسیم و افزایش حملات به کسانی که در روند سیاسی شرکت متوقف.” 44

نقش بخش خصوصی با افتتاح جو بایدن در ژانویه 2021 به پایان نرسید. به عنوان دولت پس از دولت نقل مکان کرد به تصویب قوانین محدود کردن حق رای, شرکت دوباره اقدام در زمان. در ماه مه سال 2021 صدها شرکت و مدیر اجرایی از جمله اوسون, بلکراک, گوگل و وارن بافت با صدور بیانیه ای مخالفت با "هرگونه قانون تبعیضی" کردند که رای دادن را برای مردم سخت تر می کند. 45 کنت چنولت, مدیر اجرایی سابق امریکن اکسپرس, سازماندهی بیانیه یکپارچه, برجسته است که " در طول تاریخ ما, شرکت ها در مورد موضوعات مختلف صحبت کرده اند. این مسوولیت شرکتها است که بخصوص در مورد موضوعی به اندازه حق رای صحبت کنند."46 مقام دولتی و محلی اعم از صاحب منصبان فعلی و فعلی این بیانیه را تحسین کردند و از امضاکنندگان خود خواستند که برای حفاظت از دموکراسی بیشتر تلاش کنند. 47

دخالت مداوم بخش خصوصی در دفاع از دموکراسی برای دموکراسی و برای خود تجارت ضروری است. به عنوان یک گزارش چتم هاوس به تازگی اظهار داشت, " کسب و کار باید سهام خود را در فضای مشترک از حاکمیت قانون تشخیص, حکومت پاسخگو, و ازادی مدنی.... تجارت وظیفه دارد-به نفع خود و جامعه-از ارکان محیط های عملیاتی سودمند و پایدار حمایت کند.” 48

تخلیه این مسوولیت نیاز به یک ارزیابی روشن چشم از خطرات ما روبرو هستند. همانطور که ما استدلال کرده اند, بزرگترین تهدید برای دموکراسی در امریکا است که اکثریت امریکا علیه دموکراسی تبدیل خواهد شد. این است که اکثریت های ایالتی و محلی که از نظر استراتژیک قرار گرفته اند با یک اقلیت ملی سازمان یافته و هدفمند برای به دست گرفتن کنترل نهادهای کلیدی انتخاباتی و براندازی اراده مردم تبانی می کنند.

در این زمینه مسوولیت نهادهای بزرگ سرمایهگذاری روشن است: در برابر تهدیدهای مداوم علیه دموکراسی هوشیار بمانند و تمام توان خود را به کار گیرند تا رهبران شرکتها را ترغیب کنند که در مبارزه برای دموکراسی مشارکت داشته باشند و پاداش دهند. این مسوولیت می تواند به طور موثری از بین برود زمانی که موسسات سرمایه گذاری چارچوبی را برای بررسی مداوم این موضوع ایجاد می کنند—و زمانی که در دفاع از نهادهای دموکراتیک بدون اینکه رفاه و همچنین لیبرتی در معرض خطر باشد به طور جمعی عمل می کنند.

بخش 4: برای بحث بیشتر

بحث فوق زمینه را برای دستور کار اقدام فراهم می کند. سرمایه گذاران برای شروع بحث باید سوالات زیر را از خود بپرسند:

1. نظم قانون اساسی همانطور که در این مقاله مورد بحث به عنوان یک خطر سیستمیک به بازارهای طبقه بندی? و اگر چنین است, یک وظیفه امانتی در بخشی از سرمایه گذاران برای شناسایی و دنبال مراحل کاهش وجود دارد?
2. باید تخته های شرکت ها و مدیران شرکت های نمونه کارها حمایت از تلاش برای حفاظت از حق همه امریکایی ها برای رای دادن در انتخابات ایالات متحده و اقدامات ناعادلانه محدود کردن این حقوق را محکوم کرد?
3. باید سرمایه گذاران ساخت به سیستم عامل نظارت یک سیاست کاهش خطر ابتلا به تمامیت قانون اساسی ایالات متحده?
4. باید نمونه کارها شرکت ها به دنبال شیوه های کسب و کار به عهده سازمان که متعلق به خاتمه هر گونه حمایت مالی و یا دیگر برای اقداماتی که در نتیجه سرکوب رای دهندگان در ایالات متحده, و برای خروج از چنین سازمان اگر چنین تلاش شکست?
5. باید شرکت نمونه کارها پایان دادن به هر گونه کمک های سیاسی در ارتباط با مقامات منتخب و یا نامزدها برای دفتر منتخب که کاهش به قبول نتیجه مشروع انتخابات ایالات متحده و یا که اعمال فتنه انگیز حمایت?
6. باید سرمایه گذاران به طور منظم نظارت بر عوامل مالی ممکن است به کار برای اطمینان حاصل شود که هر دو در گفتار و عمل با تلاش های ما برای رسیدگی به خطرات سیستمیک به ایالات متحده صداقت قانون اساسی تراز وسط قرار دارد?

درباره نویسندگان

ویلیام گالستون دارای صندلی ازرا کی زیلخا در برنامه مطالعات حکومتی موسسه بروکینگز, جایی که او به عنوان یک همکار ارشد در خدمت. قبل از ژانویه 2006 او استاد ساول استرن و اقدام دین در دانشکده سیاست های عمومی بود, دانشگاه مریلند, مدیر موسسه فلسفه و سیاست های عمومی, مدیر موسس مرکز اطلاعات و تحقیقات در یادگیری مدنی و تعامل (دایره), و مدیر اجرایی کمیسیون ملی تجدید مدنی. او در شش کمپین ریاست جمهوری شرکت کرد و از سال 1993 تا 1995 به عنوان معاون دستیار پرزیدنت کلینتون در سیاست داخلی خدمت کرد. گالستون نویسنده ده کتاب و بیش از 100 مقاله در زمینه نظریه سیاسی است, سیاست عمومی, و سیاست امریکا. جدیدترین کتابهای وی ضد کثرت گرایی است: تهدید پوپولیستی برای لیبرال دموکراسی (ییل, 2018), امور عمومی (رومن و لیتلفیلد, 2005), و عمل کثرت گرایی لیبرال (کمبریج, 2004). برنده انجمن علوم سیاسی امریکا هوبرت اچ. او در سال 2004 به عنوان فرهنگستان هنر و علوم امریکا انتخاب شد. او یک ستون هفتگی برای وال استریت ژورنال می نویسد.

ایلین سی کامارک عضو ارشد برنامه مطالعات حکومتی و همچنین مدیر مرکز مدیریت عمومی موثر در موسسه بروکینگز است. او متخصص سیاستهای انتخاباتی امریکا و ابداعات و اصلاحات دولت در ایالات متحده و کشورهای در حال توسعه است. کامارک نویسنده کتاب "سیاست اولیه: همه چیزهایی که باید در مورد چگونگی نامزدهای ریاست جمهوری خود بدانید" و "چرا روسای جمهور شکست می خورند و چگونه می توانند دوباره موفق شوند."کامارک همچنین مدرس سیاست عمومی در دانشکده دولتی هاروارد کندی است. او در کاخ سفید از خدمت 1993 به 1997, جایی که او ایجاد و مدیریت بررسی عملکرد ملی دولت کلینتون, همچنین به عنوان "ابتکار دولت بازسازی شناخته شده."کامارک در مورد روند نامزدی ریاست جمهوری و اصلاحات و ابداعات دولت تحقیق می کند.

موسسه بروکینگز یک سازمان غیر انتفاعی است که به راه حل های تحقیق و سیاست مستقل اختصاص دارد. ماموریت این شرکت انجام تحقیقات مستقل و با کیفیت بالا و بر اساس این تحقیق ارایه توصیههای ابتکاری و عملی برای سیاستگذاران و عموم مردم است. نتیجه گیری و توصیه های هر نشریه بروکینگز صرفا مربوط به نویسنده(ها) است و دیدگاه های موسسه یا مدیریت یا سایر دانشمندان را منعکس نمی کند.

این موسسه به طور کلی و بدون محدودیت بودجه ای را در اختیار گوگل قرار می دهد. یافته ها, تفاسیر, و نتیجه گیری در این گزارش توسط هر کمک مالی تحت تاثیر قرار نمی. بروکینگز به رسمیت می شناسد که ارزش را فراهم می کند در تعهد مطلق خود را به کیفیت است, استقلال, و تاثیر. فعالیت های حمایت شده توسط اهدا کنندگان این تعهد را منعکس می کند.

برنامه مطالعات حاکمیت در بروکینگز به عنوان یک صدای پیشرو و مستقل در حوزه سیاست گذاری داخلی مورد توجه قرار گرفته است و به تجزیه و تحلیل مسایل سیاسی و نهادهای سیاسی و فرایندها و چالش های حاکمیت معاصر اختصاص دارد. بورس تحصیلی ما شناسایی مناطق نیاز به اصلاحات و پیشنهاد راه حل های خاص برای بهبود حکومت در سراسر جهان, اما با تاکید خاص بر ایالات متحده.