مبادله متقابل ارز: تعریف, چگونه کار می کند, استفاده می کند, و به عنوان مثال

کوری میچل, سی ام تی بنیانگذار است TradeThatSwing. com. او یک روز حرفه ای و معامله گر نوسان از سال بوده است 2005. کوری یک متخصص در سهام است, فارکس و سلف قیمت استراتژی های معاملاتی عمل.

​اندرسون حسابدار است, دکتر حسابداری, و استاد حسابداری و امور مالی که کار کرده است در صنایع حسابداری و مالی برای بیش از 20 سال ها. تخصص او را پوشش می دهد طیف گسترده ای از حسابداری, امور مالی شرکت, مالیات, وام, و مناطق امور مالی شخصی.

هانس دانیل جاسپرسون دارای بیش از یک دهه تجربه در تحقیقات سیاست های عمومی, با تاکید بر توسعه نیروی کار, تحصیلات, و عدالت اقتصادی. تحقیقات خود را با اعضای کنگره ایالات متحده سازمان های فدرال و سیاست گذاران در کشورهای مختلف به اشتراک گذاشته شده است.

مبادله متقابل ارز است?

مبادله ارزی متقابل یک مشتق بدون نسخه (فرابورس) در قالب توافق نامه ای بین دو طرف برای مبادله پرداخت سود و اصل مبادله در دو ارز مختلف است. در یک مبادله متقابل ارز, پرداخت بهره و اصلی در یک ارز برای پرداخت اصلی و بهره در ارز های مختلف رد و بدل. پرداخت سود در فواصل زمانی مشخص در طول عمر قرارداد مبادله می شود. معاوضه متقابل ارز بسیار قابل تنظیم هستند و می تواند شامل متغیر, نرخ بهره ثابت, و یا هر دو.

از دو طرف مبادله مقدار پول مبادله متقابل ارز در ترازنامه شرکت نشان داده شده است لازم نیست.

نکات کلیدی

• مبادله متقابل ارز برای قفل کردن نرخ ارز برای دوره های زمانی تعیین شده استفاده می شود.
• نرخ بهره را می توان ثابت, متغیر, و یا ترکیبی از هر دو.
• این ابزارها تجارت فرابورس را انجام می دهند و بنابراین می توانند توسط طرفین درگیر سفارشی شوند.
• در حالی که نرخ ارز قفل شده است, هنوز هم وجود دارد هزینه های فرصت/سود به عنوان نرخ ارز به احتمال زیاد تغییر خواهد کرد. این می تواند منجر به این شود که نرخ قفل شده پس از وقوع معامله کاملا ضعیف (یا خارق العاده) به نظر برسد.
• مبادله متقابل ارز معمولا برای حدس و گمان استفاده نمی شود بلکه برای قفل کردن نرخ ارز در مقدار مشخصی از ارز با نرخ بهره معیار شده (یا ثابت) است.

مبادله ارز

مبادله اصلی

مبادله ای که در ابتدای توافق نامه استفاده می شود نیز معمولا برای مبادله ارزها در پایان قرارداد استفاده می شود. مثلا, اگر مبادله می بیند شرکت یک شرکت را ب 1 10 میلیون نفر در ازای $13.4 میلیون, این به معنی یک پوند/نرخ ارز دلار از 1.34. اگر توافق است برای 10 سال, در پایان 10 سال این شرکت ها به همان مقدار به یکدیگر تبادل, معمولا در همان نرخ ارز. نرخ ارز در بازار می تواند طی 10 سال به شدت متفاوت باشد که می تواند منجر به هزینه یا سود فرصت شود. که گفت:, شرکت ها به طور معمول استفاده از این محصولات به پرچین و یا قفل در نرخ و یا مقدار پول, نه حدس و گمان.

شرکت ها همچنین ممکن است موافقت کنند که مبالغ مفهومی وام را به بازار عرضه کنند. این بدان معناست که با نوسان نرخ ارز مبالغ کمی پول بین طرفین برای جبران جبران می شود. این را نگه می دارد ارزش وام همان بر اساس مشخص شده به بازار.

تبادل علاقه

مبادله متقابل ارز می تواند شامل هر دو طرف پرداخت نرخ ثابت, هر دو طرف پرداخت نرخ شناور, یک طرف پرداخت نرخ شناور در حالی که دیگر می پردازد یک نرخ ثابت. زیرا این محصولات بدون نسخه هستند و می توانند به هر شکلی که دو طرف بخواهند ساختار یابند. پرداخت سود معمولا به صورت سه ماهه محاسبه می شود.

پرداخت سود معمولا به صورت نقدی حل و فصل, و مشبک نیست, از هر پرداخت در یک ارز متفاوت باشد. بنابراین در تاریخ پرداخت هر شرکتی مبلغی را که بدهکار است به ارزی که بدهکار است پرداخت می کند.

استفاده از معاوضه ارز

مبادله ارز عمدتا به سه روش استفاده می شود.

ابتدا می توان از مبادله ارز برای خرید بدهی ارزان تر استفاده کرد. این کار با دریافت بهترین نرخ موجود از هر ارز و سپس مبادله مجدد به ارز مورد نظر با وام های پشت سر هم انجام می شود.

دوم اینکه می توان از مبادله ارز برای محافظت در برابر نوسانات نرخ ارز استفاده کرد. انجام این کار به موسسات کمک می کند تا خطر ابتلا به حرکت های بزرگ در قیمت ارز را کاهش دهند که می تواند به طور چشمگیری بر سود/هزینه ها در بخش های کسب و کار خود در معرض بازارهای خارجی تاثیر بگذارد.

مبادله ارز می تواند توسط کشورها به عنوان دفاعی در برابر بحران مالی مورد استفاده قرار گیرد. مبادله ارز به کشورها اجازه می دهد تا با اجازه دادن به سایر کشورها پول خود را قرض بگیرند.

نمونه ای از مبادله ارز

یکی از متداول ترین مبادلات ارزی زمانی است که شرکت ها در دو کشور مختلف مبادله مبادله وام می کنند. هر دو وام مورد نظر خود را با ارزی که می خواهند دریافت می کنند اما با شرایط بهتر از تلاش برای گرفتن وام در یک کشور خارجی به تنهایی.

برای مثال یک شرکت امریکایی به نام جنرال الکتریک به دنبال خرید y ژاپن است و یک شرکت ژاپنی به نام هیتاچی به دنبال خرید دلار است که این دو شرکت می توانند مبادله کنند. این شرکت ژاپنی احتمالا دسترسی بهتری به بازارهای بدهی ژاپن دارد و می تواند شرایط مطلوب تری را برای وام y دریافت کند تا اینکه شرکت ایالات متحده مستقیما به بازار بدهی ژاپن وارد شود و بالعکس در ایالات متحده برای شرکت ژاپنی.

فرض کنید جنرال الکتریک به 100 میلیون دلار نیاز دارد. شرکت ژاپنی به 1.1 میلیون دلار نیاز دارد. اگر موافقت کنند این مبلغ را مبادله کنند, این به معنای نرخ ارز دلار/J 90.9 است.

جنرال الکتریک 1 درصد وام 100 میلیون دلاری را پرداخت می کند و نرخ شناور خواهد بود. این به این معنی اگر نرخ بهره افزایش یا کاهش, بنابراین خواهد شد پرداخت بهره خود را.

هیتاچی با پرداخت 3.5% وام 1.1 میلیون دلاری خود موافقت می کند. این نرخ نیز شناور خواهد بود. طرفین همچنین می توانند موافقت کنند که در صورت تمایل نرخ بهره را ثابت نگه دارند.

موافقت می کنند که از نرخ 3 ماهه لیبور به عنوان معیار نرخ بهره خود استفاده کنند. پرداخت سود به صورت سه ماهه انجام می شود. مبالغ تصور شده در 10 سال با همان نرخ مبادله ای که ارز را قفل کرده اند بازپرداخت می شود.

تفاوت نرخ بهره به دلیل شرایط اقتصادی هر کشور است. در این مثال, در زمان مبادله متقابل ارز برقرار است نرخ بهره در ژاپن در مورد 2.5% پایین تر از در ایالات متحده..

در تاریخ تجارت, دو شرکت مبادله خواهد شد و یا مبادله مقدار وام مفهومی.

در طول سال 10 بعدی هر یک از طرفین سود دیگر پرداخت خواهد شد. برای مثال جنرال الکتریک پرداخت خواهد شد 1% در ¥100 میلیون سه ماهه, فرض نرخ بهره ماندن همان. این معادل 1 میلیون دلار در سال یا 250000 دلار در هر سه ماه است.

در پایان توافقنامه ارزها را با همان نرخ ارز مبادله خواهند کرد. این افراد در معرض ریسک نرخ ارز قرار نمی گیرند اما با هزینه های فرصت یا سود مواجه هستند. به عنوان مثال اگر نرخ ارز دلار / J به 100 افزایش یابد اندکی پس از قفل شدن دو شرکت در مبادله ارز متقابل. ارزش دلار افزایش یافته و ارزش y نیز کاهش یافته است. اگر جنرال الکتریک کمی بیشتر صبر می کرد می توانستند 100 میلیون دلار را تضمین کنند در حالی که فقط 1.0 میلیون دلار به جای 1.1 میلیون دلار مبادله می کردند. گفته می شود که شرکت ها معمولا از این توافق نامه ها برای حدس و گمان استفاده نمی کنند بلکه از این توافق نامه ها برای قفل کردن نرخ ارز برای مدت زمان مشخص استفاده می کنند.